بررسی ارتباط شیوه تربیتی والدین با میزان استقلال دانش آموزان نوجوان مدارس شهر تبریز

زمینه و هدف: شیوه تربیتی والدین پیامدهای مهمی را برای رشد و نمو روانی- اجتماعی نوجوانان ، ارتباطات خانوادگی آن ها ، موفقیت های تحصیلی ، توانایی های تصمیم­گیری و کسب اعتماد به نفس به دنبال دارد. نتایج مطالعات درباره ارتباط شیوه تربیتی والدین با استقلال نوجوانان متفاوت بوده و بحث­انگیز می­باشد. پژوهش حاضر به منظور تعیین ارتباط شیوه تربیتی والدین با استقلال دانش­آموزان نوجوان مدارس شهر تبریز انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تعداد ۳۶۰ نفر دانش­آموز نوجوان از مدارس دولتی شهر تبریز به روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه­های تعیین شیوه تربیتی والدین، استقلال عاطفی و استقلال رفتاری تشکیل داده است. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ها: بر اساس یافته­ها ۷/۳۹ درصد از دانش­آموزان نوجوان شیوه تربیتی والدین را اقتدارمنش گزارش کرده بودند. همچنین ارتباط آماری معنی­داری بین شیوه تربیتی والدین با استقلال عاطفی (۰۵/۰ < ‍ P ) و استقلال رفتاری دانش آموزان (۰۵/۰ < ‍ P ) وجود داشت.   نتیجه­گیری: با توجه به این که اکثریت نوجوانان شیوه تربیتی اقتدارمنش را گزارش کرده بودند و این شیوه ارتباط معنی­داری با سایر متغیرها داشت، لذا آموزش والدین درباره پیامدهای شیوه تربیتی آن ها برای فرزندان و خصوصیات دوره نوجوانی موجب دستیابی صحیح نوجوانان به استقلال می­شود. این آموزش می تواند توسط پرستاران بهداشت روان در مدارس برای والدین صورت گیرد.