سلامت اجتماعی کودکان ۱۱-۷سال ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی

زمینه و هدف: یکی از مسایل بحرانی و عمده زمان کنونی، برقراری محیط فیزیکی و اجتماعی سالم و مناسب برای کودکان که بزرگترین منابع ملی هر جامعه هستند، می باشد. زیرا عواملی که موجب بر هم زدن محیط زندگی کودک می شوند، می توانند سلامت وی را نیز تحت تاثیر قرار دهند. مشکلاتی از قبیل عملکرد نادرست خانواده، سوء رفتار، فقر، تک والدی، سوء مصرف مواد توسط والدین و بی سرپرستی از جمله این عوامل می باشند که در اغلب موارد منجر به سپردن کودکان به مراکز نگهداری شبانه روزی می شوند. از سوی دیگر ورود به مراکز نگهداری شبانه روزی و زندگی در این محیط نیز کودکان را در معرض مشکلات اجتماعی و بهداشتی فراوانی قرار می دهد. با توجه به این مسئله مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت سلامت اجتماعی کودکان ۱۱-۷ ساله ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی شهر تهران انجام شد،   روش بررسی: مطالعه مقطعی و برروی ۱۰۵ کودک (۵۷ پسر و ۴۸ دختر)درسال۱۳۸۵ انجام گرفت. در این پژوهش نمونه گیری از نوع سرشماری بوده و اطلاعات مورد نیاز در رابطه با سلامت اجتماعی کودکان از طریق مقیاس رفتار انطباقی واینلند و توسط مربیانی که بیشترین شناخت را از کودکان و رفتار آنها داشتند، جمع آوری گردید.   یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد ۷/۴۵ درصد کودکان از نظر سلامت اجتماعی در حد متوسط بوده و حدود ۱/۱۹ درصد از نظر وضعیت سلامت اجتماعی آنان ضعیف بودند.آزمون کای اسکوئر نیز نشان داد بین سلامت اجتماعی و جنس (۰۵/۰ = P ) ارتباط معنی دار وجود داشت ولی بین سلامت اجتماعی و سن (۴۶۲/۰ = P )و سلامت اجتماعی با مدت زمان سکونت در مراکز(۵۳۴/۰ = P ) ارتباط معنی دار به دست نیامد.   بحث و نتیجه­گیری: از آنجا که کودکان ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی از نظر سلامت اجتماعی جزو گروههای پرخطر در جوامع محسوب می شوند لذا با توجه به یافته های بدست آمده در مطالعه حاضر و سایر تحقیقات انجام شده درکشورهای دیگر، توجه بیشتر و رسیدگی به وضعیت سلامت اجتماعی این گروه از کودکان ، همچنین انجام مطالعات بیشتر در خصوص بررسی عوامل موثر بر سلامت اجتماعی آنها توصیه می گردد.