مقایسه کیفیت خواب پرستاران شاغل در شیفت های ثابت و در گردش

زمینه و هدف: پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خویش با انواع تنیدگی­ها در محیط کار روبرو هستند و به دلیل کار در شیفت های کاری صبح، عصر و شب ، شیفت در گردش بودن از جمله افرادی هستند که مستعد ابتلا به انواع اختلالات خواب می­باشند. پرستاران زنی که مسئولیت نگهداری و مراقبت از خانواده هایشان را نیز بر عهده دارند، به دلیل برنامه خانوادگی خاص خود ساعات خواب کوتاه تری دارند و کیفیت خواب آن ها به دلیل نور، صدا و ... ضعیف می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه کیفیت خواب پرستاران شاغل شیفت­های ثابت و در گردش انجام شد.   روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه­ای بود. نمونه پژوهش۵۲۰ نفر از پرستاران شاغل در شیفت­های مختلف بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که از طریق نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای در پژوهش شرکت کردند. داده­ها با استفاده از ابزار ( Pittsburgh Sleep Quality Index ) PSQI جمع­آوری شد.   یافته­ها: کیفیت خواب ۶/۶۹ درصد پرستاران شیفت ثابت خوب و کیفیت خواب ۴/۳۰ درصد بد بود، همچنین ۲/۵۶ درصد پرستاران شیفت در گردش کیفیت خواب خوب و ۸/۴۳ درصد کیفیت خواب بدی داشتند. نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که بین کیفیت خواب پرستاران شیفت ثابت و پرستاران شیفت در گردش اختلاف معنی­دار وجود دارد به طوری که پرستاران شیفت ثابت از کیفیت خواب بهتری برخوردار بودند(۰۰۱/۰ P < ).   بحث و نتیجه­گیری: مدیریت مناسب و کارآمد و برنامه­ریزی دقیق شیفت­کاری جهت کاهش اختلالات خواب پرستاران پیشنهاد می­شود. بهبود کیفیت خواب پرستاران می­تواند سلامت عمومی پرستاران و نهایتا کیفیت مراقبت­های به عمل آمده از بیماران را ارتقاء دهد.