سلامت معنوی دانشجویان پرستاری و دیدگاه آن ها در مورد معنویت و مراقبت معنوی از بیماران

از دیدگاه پرستاری جامع نگر، انسان موجودی چند بعدی است که بعد معنوی در مرکز این ابعاد قرار داشته و در کسب سلامتی تاثیر به سزایی دارد. بنابراین مراقبت معنوی بخش مهمی از عملکرد پرستاری است.   هدف مطالعه حاضر تعیین و مقایسه سلامت معنوی دانشجویان سال اول و چهارم و دیدگاه آن ها در مورد معنویت و مراقبت معنوی از بیماران بوده است.   مطالعه از نوع مقایسه ایی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان پرستاری سال اول و چهارم دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی تشکیل داد.   نمونه گیری به روش سرشماری انجام گرفت و از کل نمونه ها، ۲۸۳ دانشجوی پرستاری در مطالعه شرکت نمودند.   ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد شده مربوط به سلامت معنوی، دیدگاه در مورد معنویت و مراقبت معنوی بود.   یافته ها نشان دادند که ۸/۹۸ درصد دانشجویان سال اول و کل دانشجویان سال چهارم (۱۰۰ درصد) دارای سلامت معنوی در حد متوسط بودند و نتایج آزمون تی اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان نداد. میانگین امتیاز کسب شده دیدگاه دانشجویان سال اول در مورد معنویت ۶۵/۰± ۴۵/۴ و سال چهارم ۷۶/۰± ۳۳/۴ بود، اختلاف معنی دار بین دو گروه یافت نشد. همچنین میانگین امتیاز کسب شده دیدگاه دانشجویان سال اول در مورد مراقبت معنوی ۹/۶± ۴۳ و سال چهارم ۱/۶± ۵/۴۲ بود و اختلاف معنی دار بین دو گروه وجود نداشت.   با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر اینکه سلامت معنوی و دیدگاه دانشجویان پرستاری سال چهارم در مورد معنویت و مراقبت معنوی علی رغم گذراندن یک دوره چهار ساله در آموزش پرستاری با دانشجویان سال اول تفاوتی نداشته است، می توان بر لزوم گنجاندن محتوای درسی در این رابطه و اهمیت دادن به آن در دوره چهارساله برنامه آموزش پرستاری تاکید کرد. همچنین بررسی پژوهش حاضر به صورت طولی و استفاده از ابزارهای جدیدتر و مطابق با فرهنگ ایرانی در این زمینه و بررسی تاثیر آموزش بر دیدگاه دانشجویان نسبت به معنویت و مراقبت معنوی توصیه می گردد.