بررسی تاثیرآموزش بر میزان اضطراب بیمارانی که در بیمارستان نمازی شیراز تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفته اند.

بیماری های انسدادی عروق کرونر قلب در جهان شیوع بالائی دارند و عمل جراحی پیوند عروق کرونر یکی از موثرترین درمان های آن می باشد. جراحی برای اغلب بیماران و خانواده های آنان ب ه عنوان یک بحران و حادثه تهدید کننده محسوب شده و باعث بروز اضطراب بسیاری در آنان می شود که این اضطراب می تواند خود موجب بروز اختلالات شناختی، فیزیولوژیکی و رفتاری در بیمار شود . تحقیقات نشان می ده ن د آموزش قبل از بستری می تواند باعث کاهش اضطراب و فشار در بیماران و خانواده آنها شود و پرستار به عنوان یکی از اعضای تیم بهداشتی وظیفه آموزش را بر عهده دارد لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بر میزان اضطراب بیمارانی که در بیمارستان نمازی شیراز تحت پیوند عروق کرونر قرار گرفته اند ، انجام شده است.   این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد هامیلتون استفاده شده است.   نمونه های این پژوهش را ۶۰ نفر از بیماران بستری واجد شرایط پژوهش تشکیل داده اند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند و از بین نمونه ها ۳۰ نفر به عنوان گروه آزمون و ۳۰ نفر به عنوان گروه شاهد تعیین شدند.   یافته های این پژوهش نشان داد که در گروه آز مون (دریافت ک ننده آموزش) میانگین نمره اضطراب در مرحله اول ۲۲ و در مرحله دوم ۴/۶ بوده است که مبین تفاوت معنی دار آماری بوده است (۰۰۰۱/۰ P= ) در حالیکه در گروه شاهد میانگین نمره اضطراب در مرحله اول ۶/۱۸ و در مرحله دوم ۳/۲۸ بوده است که نشانگر افزایش نمره اضطراب می باشد (۱۳۴/۰ P= ).   نتایج این پژوهش گویای آن بود که انجام آمادگی قبل از عمل بوسیله آموزش با افزایش آگاهی بیمار از فرآیند عمل جراحی، افزایش آمادگی روحی بیمار جهت انجام عمل جراح ی ، اصلاح سوء برداشت ها و تصورات غلط راجع به پیوند عروق کرونر ، باعث کاهش میزان اضطراب و استرس روانی دوره قبل از عمل گردیده است. بنابر این پیشنهاد می شود با اجرای یک برنامه آموزشی مدون ۲-۱ هفته قبل از عمل جراحی پیوند عروق کرونر توسط افراد متخصص در امر آموزش نظیر پرستاران می توان از بروز مشکلات جسمی و روانی قبل از عمل پیشگیری نمود و در نتیجه موجب حفظ تعادل بیماران در مرحله بعد از عمل گردید .