مدلینگ سبز و رشد نهالبذرهای لوبیا سبز، آفتابگردان و ذرت با استفاده از برخی مدل های غیر خطی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-20-2_011
تاریخ نمایه سازی: 15 مرداد 1402
چکیده مقاله:
احتمالا سبز شدن نهالبذر یکی از مهمترین رویدادهای فنولوژیکی است که موفقیت گیاهان زراعی یک ساله را تحت تاثیر قرار میدهد. تحقیقات بسیاری در سالهای اخیر برای پیشبینی الگوی سبز نهالبذر گیاهان زراعی و علفهای هرز برای رسیدن به اهداف مختلف صورت گرفته است. استفاده از مدلهای رگرسیونی غیر خطی یکی از روشهایی است که به منظور بررسی الگوی سبز نهالبذر گونههای زراعی و علف هرز به صورت تابعی از زمان به کار رفته است. در این آزمایش برای برازش برخی مدلهای سبز نهالبذر از دادههای مزرعهای سه گونه زراعی شامل لوبیا سبز (Phaseolus vulgaris var. sunray)، آفتابگردان (Helianthus annuus L. var. alistar) و ذرت (Zea mays L. var. merit) استفاده شد. پیش بینی سبز نهالبذرها با استفاده از مدل فرانس و تورنلی و رشد با استفاده از مدلهای لجستیک، گومپرتز و مونومولکولار انجام گردید. میزان شاخصهای سبز گیاهچه (SOE, MED, ERI, T۰.۵) نشان داد که سبز گیاهچههای گیاه ذرت در مقایسه با دو گیاه دیگر یعنی لوبیا سبز و آفتابگردان بالاتر بود. مقادیر T۰.۵پیشبینی شده با مدلهای لجستیک، با زمان لازم برای رسیدن به ۵۰% سبز شدن که به طور مستقیم از درونیابی دادههای سبز ردیفها به دست آمد، مطابقت داشت. در حالی که از لحاظ آماری، برازش رشد طولی گیاهان با دو مدل لجستیک و مونومولکولار اختلاف معنیداری داشت، در مدل رشد گومپرتز مقدار آن معنیدار نبود. در بین سه مدل، مدلهای گومپرتز و لجستیک نتایج کاملا رضایت بخشی را نشان دادند. به طوری که مقادیر پیشبینی شده از مدل و مقادیر مشاهده شده از آزمایش به طور کامل بر هم دیگر منطبق بودند (EF تقریبا ۹/۰ در بیشتر موارد و RMSE<۸). مدل مونومولکولار با RMSE>۱۲ مدل مناسبی برای برازش سبز نهالبذرهای گونههای زراعی نبود. با توجه به نتایج به دست آمده مدلهای تجربی قرینهدار با یک انحنا که رشد نهالبذرها و گیاهان زراعی را توجیه مینمایند، قابل پیشنهاد است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهنام بهتری
دانشگاه آزاد واحد تبریز
ذبیح الله نعمتی
دانشکده کشاورزی اهر، دانشگاه تبریز
حمید حسن پور
دانشگاه گیلان
جواد رضاپور فرد
پردیس کشاورزی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :