برنامه ریزی غلتان

امروزه فرض اینکه آینده مشابه حال خواهد بود، فرضی غلط و نادرست است. عدم قطعیت در ذات و ماهیت آینده نهفته است و برخورد درست با آن، یکی از دشوارترین فعالیت­های مدیران است. عدم قطعیت، تاثیر شگرفی بر کارآمدی استراتژی­های تدوین شده می­گذارد. عدم قطعیت در محیط به تدریج به کانون توجهات در فرایند برنامه­ریزی استراتژیک تبدیل شده است و متفکران این حوزه، روش­های عمومی مطرح در برنامه­ریزی استراتژیک را در مقابله با آشفتگی و تغییرات محیط ناکارآمد می‌بینند. به عقیده باریچلی[۱] در فرایند برنامه‌ریزی استراتژیک، زمان و عدم قطعیت، نقش مهمی ایفا می‌کنند. همچنین ایشان عدم قطعیت را ناشی از سطوح مختلف پیش‌بینی در تقاضا و تخمین هزینه­ها می­بیند. به همین دلیل، به‌کارگیری رویکردهای نوین برنامه­ریزی استراتژیک ازجمله برنامه­ریزی غلتان برای مواجهه با شرایط بسیار متغیر جهان امروز موضوعیت یافته و با درجاتی از کارایی و موفقیت به کار گرفته شده­اند. برنامه­ریزی غلتان با ویژگی­های منحصر به فرد خود از قبیل انعطاف­پذیری، تداوم، تبدیل هزینه­های تکراری به هزینه­های استاندارد، توجه به مشتریان کلیدی و تامین‌کنندگان، حضور در بازارهای پویا، ایجاد یک چارچوب نظام­مند برای مدیریت بر اساس آینده­نگری می‌تواند به عنوان ابزاری در جهت پیش بردن برنامه­های راهبردی سازمان­ها از اهمیت بسزایی برخوردار باشد.