اثر یک دوره تمرینات تداومی و تناوبی شدید بر فشار اکسایشی میوکارد موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: نقش استرس اکسایشی در بروز بیماری های قلبی مورد توچه پژوهشگران قرار گرفته و تاثیر تمرینات تداومیو تناوبی با شدت بالا بصورت واضح مشخص نگردیده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۶ هفته تمریناتتداومی و تناوبی شدید بر فشار اکسایشی میوکارد رتها می باشد. روش پژوهش: بدین منظور ۴۰ سر رت نر بالغ بطورتصادفی ساده به ۴ گروه (ده تایی) شامل: ۱ -کنترل سالم ۲ -تمرین، ۳ -تمرین تداومی ۴ - تمرین تناوبی تقسیم شدند.آزمودنی ها به مدت ۶ هفته و هر هفته ۵ جلسه در هفته به انجام تمرینات تداومی و تناوبی مخصوص به خود رو نوارگردانپرداختند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و بعد از بی هوشی کامل، بطن چپ قلب خارج و میزان آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدهید به روش اسپکتوفتومتری اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که سطح مالونیل دی آلدهید در گروه های تمرین تداومی و تناوبی نسبت به گروه های کنترل وشم کاهش معناداری داشت. همچنین، غلظت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در گروه های تمرین تداومی وتناوبی نسبت به گروه های کنترل و شم به طور معنادار بیشتر بود. در هر سه فاکتور مورد نظر بین گروه های تمرین تداومیو تناوبی تغییر معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق می توان اظهار داشت که تمرینات تداومی و تناوبی شدید می تواند اثرات محافظتی برقلب رتها داشته باشد و از بروز آسیب های قلبی ممانعت به عمل آورد.