مقایسه تاثیر تمرینات هوازی در آب و خشکی بر نسبت دور کمر به لگن، هموگلوبینگلیکوزیله و سطح سرمی ویسفاتین در زنان میانسال

دیابت نوع دوم یکی از مشکلات امروزه است که با میانسال ی مرتبط است. ویسفاتین آدیپوکاین جدیدی استکه نقش مهمی در حساسیت انسولینی دارد . پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است، ۳۶ زن مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سنی ۴۵-۳۵ سال آزمودنی پژوهش بودند که بطور تصادفی در گروه های تجربی تمرین در آب، تمرین در خشکی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین اجرای پروتکل تمرین هوازی تناوبی به مدت هشت هفته را داخل آب و خشکی n=۱۲ انجام دادند. در ابتدا و انتهای پژوهش قد، وزن، درصد چربی، نسبت دور کمر به لگن WHR ، ویسفاتین و هموگلوبین گلیکوزیله برای همه گروه ها اندازه گیری شد . برای بررسی تفاوت بین سه گروه از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه ANOVA و برای آزمون های تعقیبی بین گروهی نیز از LSD استفاده شد. نتایج نشان داد بین تاثیر تمرین در آب و تمرین در خشکی با گروه کنترل بر سطوح ویسفاتین سرم، هموگلوبین گلیکوزیله و نسبت دورکمر به لگن زنان میانسال تفاوت معنی داری وجود نداشت P<۰/۰۵ بطور کلی نتایج نشان داد تمرین در آب و خشکی م ی تواند بر ویسفاتین و هموگلوبین گلیکوزیله تاثیر داشته باشد اما تفاوتی در بین این دو نوع تمرین وجود نداشت، بنابراین افراد دیابتی میتوانند از این تمرینات برای کاهش متغیرهای مذکور بهره ببرند