تحلیل حقوقی تنظیم گری در صنعت نفت و گاز

هر جامعه برای برقراری نظم بین اعضا و نظام مند نمودن ارتباطات بین آنها و اشخاص بیرون از آن جامعه ، نیازمند تدوین مقرراتی است که این مقررات به صورت عام توسط نیروی حاکمه تدوین و تصویب می گردند. در پارادایمی نو ، تنظیم گری خارج از حوزه تکالیف دولت ها ، به صورتی خاص مورد توجه قرار گرفته است.در این تحقیق با روشی تحلیلی توصیفی ، ضمن تبیین مفهوم تنظیم گری حقوقی به عنوان یکی از ابزار حکمرانی خوب ، تجربه کشور آمریکا به عنوان یکی از بازیگران اصلی حوزه انرژی مورد بررسی قرار می گیرد و اقدامات ساختاری ایران در حوزه نفت و گاز با تاکید بر لزوم استقلال نهاد بخشی شرکت ملی گاز برای انجام تنظیم گری مطلوب تبیین می گردد. این تحقیق به این امر منتج می گردد که ایجاد یه موسسه مستقل برای انجام تنظیم گری در بخش نفت و گاز با استفاده از تجارب سایر کشورها ضروری می باشد.