اثرات استفاده از گیاهان دار ویی در زخم پوش های پلیمری

پوست یک مانع محافظتی بین بدن و محیط اطراف آن است. هرگونه جراحت روی پوست امکان دارد در طول زندگیبه هر دلیلی ایجاد شود. وقتی پوست آسیب می بیند، بافت فیبروزی روی زخم برای ترمیم و محافظت از آن تشکیل شده واین امر باعث ایجاد جای زخم میشود. بدن انسان توانایی مراقبت از زخم ها را دارد و جای آ نها با گذشت زمان بهتر می شونداما برای سرعت بخشیدن به این فرآیند میتوان از درمان های مختلف استفاده کرد. با اینکه انواع داروها، کرم ها و محصولاتشیمیایی دیگر برای ترمیم و بازسازی زخم در بازار ارائه می گردند ولیکن به دلیل اثرات جانبی کمتر و صرفه اقتصادی،استفاده از گیاهان و مواد طبیعی ترجیح داده می شود. در گذشته، برای پوشاندن زخم فقط مواد طبیعی بکار گرفته می شداما امروزه پانسمان های زخم حاوی موادی برای جلوگیری از عفونت، کمک به روند بهبود زخم و ترمیم پوست هستند. گیاهاندارویی مانند گزنه، آلوئه ورا، چای سبز، کوروکومین، سنتلا آسیاتیکا، صمغ عربی، گل همیشه بهار، حنا و مریم گلی در طبسنتی برای ترمیم زخم های سوختگی ویا دیابتی به همراه پلیمرهای طبیعی در زخم پوش ها استفاده می شوند. این گیاهان،کهدر ایران به راحتی در دسترس قرار دارند، به سبب دارا بودن ویژگی های درمانی مطلوب همانند اثرات ضد التهابی ، ضدباکتریایی، آنتی اکسیدانی و نیز کمک به تکثیر فیبربلاست ها باعث ارتقای خواص بستر پلیمری خود و تسریع روند ترمیمزخم و بازسازی پوست می شوند و می توانند در پانسمان زخم و مهندسی بافت پوست نقش موثری را ایفا کنند.