مقایسه نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و نسبت پلاکت به لنفوسیت در پره اکلامپسی با بارداری نرمال: مطالعه مورد- شاهدی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-23-9_008
تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: تشخیص زودهنگام پره اکلامپسی به عنوان یکی از عوارض دوران بارداری در کنترل این بیماری و پیشگیری از خطرات بعدی برای مادر و جنین بسیار حائز اهمیت است. نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و نسبت پلاکت به لنفوسیت (PLR) هر دو نسبت التهابی هستند که می توان به راحتی محاسبه کرد. NLR و PLR به عنوان پیش بینی کننده عوارض رایج حاملگی مورد آزمایش قرار گرفته اند، اما نتایج متناقض بودند، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و نسبت پلاکت به لنفوسیت در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی با زنان باردار نرمال انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی در سال ۱۳۹۷ بر روی ۱۵۳ زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب شهر زاهدان انجام شد. بیماران به سه گروه کنترل، پره اکلامپسی خفیف و پره اکلامپسی شدید تقسیم شدند. داده های مربوطه با استفاده از فرم های اطلاعاتی از پیش طراحی شده جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در گروه پره اکلامپسی به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (۰۰۸/۰=p)، اما نسبت پلاکت به لنفوسیت بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۲۳۶/۰=p). نتیجه گیری: از آنجا که نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در گروه مبتلا به پره اکلامپسی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود، به نظر می رسد که می توان از نسبت نوتروفیل به لنفوسیت جهت پیش بینی پره اکلامپسی استفاده نمود. کلمات کلیدی: پره اکلامپسی، لنفوسیت، نوتروفیل
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سجاد زارع هرفته
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
نرجس نوری
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
محبوبه پراچه
متخصص زنان و مامایی، بیمارستان علی ابن ابیطالب، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
نرجس کیخا
کارشناس ارشد بافت و جنین شناسی، مرکز درمان ناباروری مولود، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
مرضیه قاسمی
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :