ارائه مدل مدیریت ریسک استفاده از استخرهای آب گرم معدنی براساس شاخص کیفی (مطالعه موردی: اردبیل)

سالانه افراد زیادی در اثر عواملی مثل گاز گرفتگی، میکروبی و نیز گرما زدگی در استخرهای آبگرم معدنی، آسیب می بینند. هدف اصلی این تحقیق ارائه مدلی برای سنجش و مدیریت ریسک استفاده از استخرهای آب گرم معدنی بر اساس پارامترهای کیفی می باشد. در این تحقیق برای تهیه مدل مفهومی ریسک در پنج مرحله مطابق اصول استاندارد مدیریت ریسک ایزو ۳۱۰۰۰ اقدام گردید که شامل تعیین شمای کلی مدل، شناسایی پارامترها، ارزیابی و امتیاز دهی به پارامترها و تعیین طبقات مدل، اداره و ارائه راهکار و گزارشدهی بازخوردها میباشد. در این تحقیق با مطالعه استانداردها و گزارش های تحقیقی برای آبگرم های معدنی و استخراج ۱۶ پارامتر کیفی موثر، وزن اثر آنها بر اساس پرسشنامه و مقدار خطر برای استفاده کنندگان با روش تحلیل فازی، بدست می آید. در مرحله بعد با توجه به مقدار و محدوده استاندارد مجاز هر پارامتر، براساس وزن های بدست آمده و نظر کارشناسان سلامت، طبقات ریسک کمی و کیفی در پنج محدوده برای هر پارامتر بدست آمد. سپس با تجمیع این پارامترها، نتیجه نهایی ریسک استفاده از هر استخر حاصل می شود. به منظور مطالعه و ارزیابی ریسک استخرهای آب گرم معدنی استان اردبیل با روش ابداع شده از این تحقیق، در ابتدا نمونه هایی از آب شش استخر در بخش های مختلف استان اردبیل در زمان با مراجعه متوسط برداشت شد. سپس با استفاده از این روش، ارزیابی مدیریت ریسک شش استخر انجام شد. مشخص شد که استخر قطورسویی دارای سطح ریسک زیاد بوده، آبگرم های شابیل، گاومیش گلی و قینرجه سطح ریسک متوسط داشته و استخرهای سبلان و بوشلی دارای سطح ریسک قابل قبول می باشند. سطوح ریسک بدست آمده با اسناد مصدومان پزشکی قانونی مطابقت دارد. مطابق نتایج مدل مفهومی ریسک و امتیاز کسب شده برای هر مولفه و زیرمولفه ها در هر استخر آب گرم معدنی، راهکارهای متناسب با آن ارائه شد.