بررسی و تحلیل انواع موسیقی شعر در دیوان وحشی بافقی

موسیقی شعر دومین عامل موثر در پیدایی شعر است که می تواند در مقبولیت یا عدم مقبولیت شعرتوسط خوانندگان نقش عمده ای ایفا کند.اگر این موسیقی تناسب و سازواری بیشتری با مضمون ودرون مایه شعر داشته باشد ، این مقبولیت به مراتب بیشتر حاصل می شود. موسیقی شعر به موسیقیبیرونی، موسیقی کناری ، موسیقی درونی، موسیقی معنوی تقسیم می شود . در این مقاله با روشتوصیفی- تحلیلی به تحلیل موسیقی در شعر وحشی بافقی پرداخته شده است.در موسیقی بیرونی که جانب عروضی وزن شعر است، به بررسی اوزان و بحور مورد استفاده وحشی و بسامد آنها پرداخته شدهاست. موسیقی درونی که در آرایه های لفظی بدیعی نمود دارد ، در سه سطح تکرار، جناس و سجع ودر موسیقی کناری نیز قافیه و ردیف و نحوه ی بکار گیری آن توسط وحشی، بررسی شده است. در میاناقسام چهارگانه ی موسیقی شعر ، بیشتر توجه وحشی به موسیقی درونی و کناری است و مطابق شیوهشاعران سبک وقوع، وحشی نیز به موسیقی درونی توجه خاصی نداشته است. از میان بحور عروضی،وحشی بافقی به بحر های رمل، هزج و مضارع توجه بیشتری نموده است. در بحث موسیقی کناری او باگزینش ردیف های فعلی و ساده، سادگی و روانی اشعار را موجب شده است. استفاده ی او از ردیفآغازین به شکل ناخودآگاه، در افزایش این موسیقی نقش موثری داشته است. در بحث قافیه نیز او هم ازقافیه های معمولی و رایج و هم از قوافی مشکل و بدیعی استفاده نموده است.