فضاهای غالب بر رمان مادران و دختران اثر مهشید امیرشاهی

رمان چهارجلدی «مادران و دختران» مهشید امیرشاهی یک رمان رئالیستی اجتماعی است که تاریخ یک قرن ایران را در ضمنداستانی جذاب و دلنشین به تصویر می کشد. در این رمان تمام عناصرسازنده یک داستان با مهارت و توانایی به کار گرفته شدهاست. یکی از این عناصر فضای داستان است. فضا عنصری است که در تعامل و ارتباط با سایر عناصر داستان همچون زمان، مکان،گفت وگو، صحنه و توصیف شکل می گیرد. امیرشاهی در رمان مادران و دختران با خلق فضاهای متنوع به خوبی توانسته است.حس و حال صحنه ها و رویدادهای داستان را به خواننده منتقل کند.در این مقاله کوشش میشود مهارت نویسنده در ساختنفضاهای گوناگون و تاثیر آنها در کشش و جذابیت داستان و نیز میزان توفیق وی در انتقال پیام داستان به مدد عنصر فضا نشانداده شود. این پژوهش به روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفته است. از نتایج این پژوهش میتوان به بازتاب فضاهای سیاسی،فمنیستی و نوستالژیک بیش ازدیگر فضاها در این رمان اشاره کرد.