امکان سنجی استفاده از پلی اتیلن تر فتالات جهت بهبود عایق حرارتی آجر

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 85

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEMARCONF01_001

تاریخ نمایه سازی: 18 مرداد 1402

چکیده مقاله:

با توجه به افزایش جمعیت و صنعتی شدن جوامع، مصرف انرژی و به طبع مصرف سوخت های فسیلی افزایش داشته است، که منجر به آلوده شدن هوا و همچنین تمام شدن ذخایر منابع شده است. همچنین حجم عظیمی ازپسماند، تولید گشته و در طبیعت رهاشده است که آلودگی های زیست محیطی فراوانی در پی داشته است. از طرفی حدود ۴۰ % مصرف انرژی در بخش ساختمان مصرف می گردد درحالی که ۵۰ % این امر به دلیل هدایت حرارتی ضعیف دیوارها، از بین می رود. با توجه به تاثیر مقاومت حرارتی دیوارهای ساختمان بر میزان کاهش و بهینه سازی مصرف انرژی موردنیاز برای گرمایش و سرمایش، توجه به تولید مصالحی که اثربخشی عایق حرارتی را بهبود بخشد، بسیار حائز اهمیت است. ازآنجایی که تولید و مصرف پلاستیک ها افزایش داشته است، حجم عظیمی از پسماندها را شامل می شود. در این میان به علت استفاده گسترده در مصارف مختلف از پلی اتیلن ترفتالات ، حجم بسیاری از آنها پس از مصرف وارد چرخه محیط زیست می گردد. لذا استفاده از ضایعات پت و بازیافت آنها اهمیت فراوان دارد؛ بنابراین در پژوهش حاضر تلاش گردید که از پلی اتیلن ترفتالات به عنوان یک پسماند، در تولید آجر، استفاده گردد. پلی اتیلن ترفتالات در نسبت های ۰ ،% ۲.۵ % و ۵% همراه با ۴% خاکستر پوسته برنج با خاک مخلوط شدند. آزمایش های مقاومت ۷۶ و استاندارد ملی آجر C MTSA فشاری، ابعاد ظاهری، جذب آب و درصد نمک محلول در آجر منطبق بر استاندارد ایران صورت گرفته است. برای سنجش ضریب انتقال حرارت از دستگاه ۲Thermal conductivity-KD استفاده شد. با M بررسی نتایج آزمایشات نمونه های تولیدی مشخص گردید که با افزایش پسماند تا ۵ / ۲% مقاومت فشاری و ضریب انتقال حرارت به ترتیب ۰۱ / ۴۲ % و ۳۳ / ۳۳ % کاهش داشت و درصد جذب آب ۴۳ / ۳۱ % افزایش داشت. درصد نمک محلولثابت ماند. با مقایسه آجر ۵ / ۲% پسماند با یک آجر موجود در بازار مشخص شد ضریب انتقال حرارت ۱A / ۱۲۹ % کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حدیثه بهرامی کرکوندی

دانشجوی کارشناسی ارشد

سید محسن موسوی

گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران

مهدی زاهد

گروه معماری، انسیتوی تکنولوژی شمال آلبرتا، کانادا