رابطه خودکارآمدی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و کمکطلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان متوسطه دوره اول ناحیه ۳ تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. برای انجام این پژوهش ۳۶۴ دانش آموز ۲۱۰) دختر و ۱۵۴ پسر) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحلهای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و پرسشنامه کمک طلبی آموزشی را تکمیل کردند. همچنین معدل سال گذشته به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در نظر گرفته شد. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار و میان کمک طلبی آموزشی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنیدار وجود داشت. همچنین میان خودکارآمدی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی رابطه معنیداری وجود داشت. با توجه به بتای استاندارد سهم خودکارآمدی تحصیلی در پیشبینی پیشرفت تحصیلی بیشتر از کمک طلبی آموزشی بود. بنابراین پیشنهاد میشود معلمان، مدیران و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و کمکطلبی آموزشی توجه و بر اساس آن برنامه های مناسبی را برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان طراحی نمایند.