بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری و الگوهای پاسخدهی بین فردی)پرخاشگری ،انفعالی-پرخاشگری( در دانش آموزان مقطع متوسطه و هنرستان های شهر الوند

زمینه و هدف: با توجه به این که صاحب نظران به کیفیت رابطه والدین و فرزندان و نیز نتایج و اثرات این رابطه در رشد و شخصیت فرزندان توجه کردهاند و همچنین جرات ورزی از جمله ویژگیهای رفتاری تاثیر گذار در تعاملات فرد به منظور تامین رضایت مندی و سلامت روان بوده و رفتارهای غیر جرات ورزانه مشکلات متعددی برای فرد در دوران نوجوانی و بزرگسالی به وجود می آوردند در نتیجه هدف پژوهش بررسی سبکهای مختلف فرزند پروری از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی در نوجوانان است :روش پژوهش حاضر از نوع -علی- مقایسه ای یا پس رویدادی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم و سوم متوسطه و هنرستانهای شهر الوند بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیده بودند برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامههای ادراک خود جلالی و قاسم و مقیاس ادراک از شیوههای فرزند پروری (PSQ) استفاده شد. در ابتدا ملاکهای ورودی در نمونه بررسی شد و سپس اطلاعات مورد نیاز که در دستورالعمل پرسشنامهها درج شده بود از بین دانش آموزان حاضر در کلاس به طور گروهی جمع آوری شد. یافته ها برای تجزیه و تحلیل دادهها در قسمت توصیفی از فراوانی میانگین و انحراف معیار و در قسمت استنباطی از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد که نتایج آزمون فرضیه پژوهش را تایید کرد به این صورت که بین سبک های فرزندپروری در دانش آموزان از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی تفاوت وجود دارد همچنین از نظر تاثیر سبکهای فرزند پروری بر الگوهای پاسخ دهی بین فردی بین دانش آموزان دختر و پسر تفاوت وجود دارد بنابراین فرضه پژوهش تایید گردید. نتیجه گیری نتایج نشان داد که سبکهای مختلف فرزند پروری از نظر الگوهای پاسخ دهی بین فردی با یکدیگر تفاوت معنادار دارند و هر یک از سبکهای فرزند پروری منجر به شکل گیری الگوی پاسخ دهی بین فردی متفاوتی در دانش آموزان می شود.