واکاوی ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی و تعمیم و مقایسه مفاد آن با اسناد بین الملل با نگاهی بر جرم شناسی سبز

به طور بنیادین با توجه به مفاد ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی هرگونه فعالیتی از قبیل آلوده کردن آب یاتوزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیر بهداشتی فضولات انسانی و دامی و موادزاید، ریختن مواد مسموم کننده دررودخانه ها، زباله در خیابان ها و کشتار غیر مجاز دام، استفاده ی غیر مجاز فاضلاب خام یا پس آب تصفیهخانه های فاضلاب برای مصارف کشاورزی که موجبات آلودگی زیست محیطی می شود را به عنوان جرم تلقیکرده و در قانون مجازات اسلامی حدو حدود مجازات تعیین گردیده است و هچنین در سطح بین الملل باتوجهبه پیشینه آن از سال ۱۹۹۰ میلادی اهمیت وضع قوانین مرتبط با آسیب های زیست محیطی مورد توجه قرارگرفت . امروزه جرایم زیست محیطی که در عرصه بین المللی رخ میدهد در وضع قوانین به عنوان جرم مستقلتعریف نشده است لذا می توان به صورت پراکنده به مصادیقی از آن در قانون دست یافت. باتوجه قوانینموجود در اساسنامه دیوان بین المللی کیفری مطابق با بند ب ماده ۸، ورود خسارت گسترده شدید و دراز مدتبه محیط زیست به عنوان یکی از مصادیق جرم بین المللی جنایت جنگی مورد ارزیابی قرار می گیرد. حال بدینترتیب روش پژوهش حاضر در زمره پژوهش های کاربردی، به صورت کتابخانه ای و از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و همچنین برای ارزیابی مبانی جرم انگاری سبز درقوانین موضوعه ایران وتطبیق آن درعرصه بین المللاز متدهای روش کیفی مانند تحلیل محتوا استفاده می شود و همچنین برای بررسی کارآمدی و اثر بخشی جرمانگاری قوانین و ارائه راهکار مناسب در خصوص پاسخ ترمیمی به بررسی رویه ی قضایی و نتایج آن در رابطهبا مجرمان در حوزه جرایم سبز در محیط زیست پرداخته خواهد شد.