سنگ شناسی توده های نفوذی منطقه ی معدنی تکنار، بردسکن (کاشمر)
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-18-1_006
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1402
چکیده مقاله:
منطقهی معدنی تکنار در فاصلهی ۲۸ کیلومتری شمال غربی شهرستان بردسکن و در بخش مرکزی زون تکنار قرار گرفته است. زون تکنار از شمال با گسل ریوش و از جنوب با گسل درونه محدود شده است. حداقل ۳۰ درصد سازند تکنار را انواع سنگهای آتشفشانی زیر دریایی (اردویسین) تشکیل میدهند. شواهد نشان میدهد که زون تکنار از منطقهای دیگر به محل فعلی جابجا شده است. مهمترین تغییرات ساختاری که در منطقه شناسایی شدهاند: گسلهای راستا لغز راسترو، گسلهای راستا لغز چپ رو و گسلهای رورانده و وارون را میتوان نامبرد. تودههای نفوذی متعددی در منطقهی معدنی تکنار شناسایی شدند. براساس آثار دگرگونی ناحیهای، تودههای نفوذی به دو مجموعه تقسیم شدند: ۱- تودههای اواسط تا اواخر پالئوزوئیک و ۲- تودههای پس از پالئوزوئیک. تودههای نفوذی اواسط- اواخر پالئوزوئیک بیشتر از نوع گرانیت، گرانودیوریت و دیوریت هستند. از نظر شاخص آلومینیوم بیشتر از نوع اشباع از آلومینیوم و محدود به نیمه آلومینیوم و به لحاظ پتاسیم ازنوع متوسط تا زیادند. محیط زمینساختی تشکیل آنها غالبا درون صفحات قارهای و محدود به زون فرورانش است. براساس نمودار عناصر کمیاب و نسبت ۱۵/۲ تا ۸۵/۹ = La/Yb)N (، خاستگاه ماگما، پوستهی قارهای بوده است. براساس ترکیب کانیشناختی و پذیرفتاری مغناطیسی، تودههای نفوذی این منطقه به سری ایلمینیت وابستهاند. تودههای نفوذی پس از پالئوزوئیک شامل: گرانیت، ترونجمیت و کوارتز مونزونیت هستند. این تودهها از نوع پتاسیم متوسط و بالا بوده و به جز ترونجمیت در گسترهی متاآلومین ترسیم شدهاند. در نمودار عنکبوتی غنیشدگی عناصر K, Rb, Ba, Ce و کاهیدگی Sr, Nb, P, Ti دیده میشود. براساس نمودار عناصر کمیاب و نسبت ۸۷/۴ تا ۴۷/۶ = La/Yb)N (، خاستگاه ماگما، پوسته، قارهای بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسن کریم پور
دانشگاه فردوسی مشهد
بهنام رحیمی
دانشگاه فردوسی مشهد
صدیقه زیرجانی زاده
دانشگاه فردوسی مشهد
احسان سلاطی
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :