ژئوشیمی گرانیت پرآلومینیوس دومیکایی میلونیتی پل نوغان، غرب استان اصفهان
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-23-4_004
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1402
چکیده مقاله:
توده گرانیتوئیدی نوغان در شمال غربی شهرستان بویین- میان دشت و در پهنهی سنندج- سیرجان قرار گرفته است. بر اساس بررسی های صحرایی و سنگ نگاری، این توده یک گرانیت دو میکائی محسوب می شود که بهشدت تحت تاثیر دگرشکلی قرار گرفته است. کانی های اصلی تشکیل دهندهی این سنگها شامل کوارتز، فلدسپات قلیایی )میکروکلین و پرتیت(، پلاژیوکلاز، بیوتیت و مسکویت است. همچنین دارای کانیهای فرعی شامل مونازیت، آپاتیت، اپیدوت، زوئزیت، کلینوزوئزیت، آلانیت و کانی های کدر است که زمینهی سنگ را تشکیل میدهند. بر اساس بررسیهای صحرایی، سنگنگاری و زمین شیمیایی، سنگهای توده نفوذی پل نوغان در گروه گرانیتوئیدهای پرآلومینیوس MPG و PLGS قرار می گیرند. ماهیت ماگما آهکی قلیایی تا آهکی قلیایی پتاسیم بالا با سرشت پرآلومینیوس است. در نمودارهای تغییرات عناصر کمیاب بهنجار شده به کندریت و گوشتهی اولیه (عنکبوتی)، الگوی عناصر REE شیب منفی داشته، بیهنجاری مشخص منفی از Eu دارند و در آنها غنی شدگی از LREE و LILE، تهی شدگی از HREE و HFSE و بیهنجاری منفی عناصر Ti, P, Nb, Sr و بیهنجاری مثبت Cs, K, Pb نشان میدهند و از نظر زمینساخت جهانی در جایگاه پسا از برخورد (Post-Colg) قرار دارند. زمین شیمی عناصر فرعی و کمیاب حاکی از ذوب بخشی متاپلیتها در بخشهای بالایی پوستهی ضخیم شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسترن عطایی فرد
دانشگاه شهرکرد
ناهید شبانیان بروجنی
دانشگاه شهرکرد
علیرضا داودیان دهکردی
دانشگاه شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :