زمین شناسی، کانی شناسی و شیمی منطقه های اسکارن و ماده ی معدنی در منطقه پی جویی اسکارن آهن معدن جو، شرق معدن سنگان خواف
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-24-1_007
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1402
چکیده مقاله:
منطقهی پیجویی معدن جو از بیهنجاری های شرقی مجموعهی معدن سنگ آهن سنگان خواف در جنوب شرق مشهد است. زمین شناسی این منطقه شامل سنگ های رسوبی ژوراسیک، واحدهای اسکارنی و تودهی نیمه عمیق ترشیری با ترکیب مونزونیت است. اسکارن های منطقه براساس فراوانی کانی های سیلیکاتی آهکی و نوع آنها به ۷ منطقهی گارنت اسکارن، پیروکسن- گارنت اسکارن، پیروکسن اسکارن، فلوگوپیت اسکارن، اپیدوت اسکارن، کلریت- اپیدوت اسکارن و اپیدوت- کلریت اسکارن تفکیک شده اند. کانیسازی مگنتیت و کانی های سولفیدی همراه با اسکارنهای با دمای پایین فلوگوپیت اسکارن و اپیدوت اسکارن رخ داده است. ترکیب گارنتها براساس تجزیهی ریزکاوش الکترونی، آندرادیت- گروسولار و پیروکسن ها از نوع هدنبرگیتی تا هدنبرگیتی- دیوپسیدی است. کانیسازی در منطقهی پی جویی معدن جو به صورت توده ای و چینه سان در سنگ های آهکی دولومیتی صورت گرفته است. کانه اصلی، مگنتیت های شکل دار درشت دانه (۴۰ درصد)، همراه با مقادیر کمتری پیریت، پیروتیت، کالکوپیریت، ملنیکوویت، اسپکیولاریت و پیرولوزیت، و کانی های ثانویه شامل هماتیت و پسیلوملان است. مقدار FeO در مگنتیت بین ۸۴ تا ۹۱ درصد متغیر بوده و مقدار گوگرد از ۰۲/۰ درصد کمتر است. مگنتیتها غنی از منیزیم بیش از ۱ درصداند. براساس میزان عناصر Ni, Cr, V Ti, Ca, Al, و Mn، مگنتیتها از نوع اسکارنی هستند. اسکارن منیزیمی معدن جو دارای شباهت های بسیاری با اسکارن های منیزیمی معدن سنگان و به ویژه منطقهی دردوی است که از جمله آنها می توان به وجود پیروکسن دیوپسیدی، فلوگوپیت، ترمولیت و مگنتیت سرشار از منیزیم اشاره کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نازی مظهری
دانشگاه فردوسی مشهد
آزاده ملک زاده شفارودی
دانشگاه فردوسی مشهد
مجید قادری
دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :