کانی شناسی و زمین شیمی ذخیره ی کائولن هیزه جان، شمال باختری ورزقان، استان آذربایجان شرقی، شمال باختر ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-24-4_003
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1402
چکیده مقاله:
ذخیرهی کائولن هیزهجان (شمال باختری ورزقان، استان آذربایجانشرقی) یک نهشتهی رسی شاخص با سنگ میزبان آندزیتی به سن ائوسن در شمال باختری ایران است. بر اساس بررسیهای پراش پرتو X (XRD)، کانیهای این ذخیره عبارتند از کائولینیت، پیروفیلیت، کوارتز، اسمکتیت، موسکویت- ایلیت، هماتیت، گوتیت، آناتاز، آلونیت، دیاسپور، فلدسپار، هورنبلاند، و کلسیت. افزایش نسبت SiO۲/Al۲O۳ از مرکز به حواشی در نیمرخ مورد بررسی، دلالت بر وجود منطقهبندی گرمابی در ذخیره دارد. شواهدی نظیر حضور پوش سنگهای سیلیسی روی ذخیره، برشیشدن محلی، کانیسازی پیروفیلیت، دیاسپور، و آلونیت، غنیشدگی LREEs نسبت به HREEs، الگوی تغییرات جرم عناصر Al، Fe، Ti، Sr، و Nb، و همبستگیهای مثبت در روند تغییرات بین (La/Lu)N، P، Sr، و S با LOI پیشنهاد میکنند که گسترش ذخیره کائولن هیزهجان در ارتباط با عملکرد فرایندهای درونزاد روی سنگهای آندزیتی است. بررسیهای زمینشیمیایی نشان میدهند که رخداد بیهنجاری منفی Eu (۳۹/۰- ۷۸/۰) در نمونههای کائولینیزه در ارتباط با تخریب کانیهای فلدسپار و هورنبلاند سنگهای آندزیتی به وسیله گرمابها و بیهنجاری منفی Ce (۶۲/۰-۸۱/۰) در نتیجه تخریب زیرکن بهوسیلهی شارههای اسیدی- اکسیدان است.
کلیدواژه ها:
Kaolin deposit ، geochemistry ، hydrothermal alteration ، andesite ، Hizeh-Jan ، Iran. ، ذخیره ی کائولن ، زمین شیمی ، دگرسانی گرمابی ، آندزیت ، هیزه جان ، ایران.
نویسندگان
علی عابدینی
دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :