ترکیب اسیدهای چرب پلاسما در افرادمبتلا به  هیپرتری گلیسریدمی دارای اضافه وزن و یاچاقی با ژنوتیپهای مختلف  FABP۲

زمینه و هدف: ترکیب اسیدهای چرب پلاسما ، در افراد هیپرتری گلیسریدمی مبتلا به چاقی ویا افزایش وزن، افزایش می یابد. در این مطالعه ترکیب اسیدهای چرب پلاسمادر افراد هیپرتری گلیسریدمی چاق و یا افرادی که افزایش وزن داشتند ، با ژنوتیپهای مختلف FABP۲ مورد مطالعه قرارگرفت. روش کار: پلی مورفیسم ژنFABP۲ و PPARα در۴۶ فرد هیپرتری گلیسریدمی(۳۳ مرد و۱۳ زن)بین سنین ۲۵ تا ۶۰ سال ارجاع شده به مرکز بیماریهای غدد و متابولیسم بیمارستان شریعتی از مهرتا اسفند ۱۳۸۶ در تهران با روش PCR-RFLP تعیین شد. با استفاده از نمونه خون ناشتا( بعد از ۱۴ ساعت ناشتا بودن)شاخص های چربی خون با روش آنزیمی، فتومتری و توربیدومتری وترکیب اسیدهای چرب پلاسما با روش رنگ نگاری( Gas Choromatography ) اندازه گیری شد. وزن و قد اندازه گیری و BMI محاسبه گردید. نتایج: ارتباطی مثبت و به لحاظ آماری معنی دار بین سطوح اسیدهای چرب اشباع (SFA) ، چنداشباع نشده ( PUFA)، ω-۶ و ω-۳ و اسیدهای چرب تام پلاسما با پلی مورفیسم پروتئینFABP۲ وجود داشت( ۰۰۱/۰ p< ). به استثناء اسیدهای چربω-۳ پلاسما (۰۵/۰ p< )، اختلاف معنی دار آماری ، بین ترکیب اسیدهای چرب پلاسما با پلی مورفیسم ژن PPARα وجود نداشت. نتیجه گیری: در افراد هیپرتری گلیسریدمی چاق ویا مبتلا به اضافه وزن ترکیب اسیدهای چرب پلاسما درحاملین Thr۵۴ نسبت به حاملینAla۵۴ در ژنوتیپ FABP۲ و در حاملین Val۱۶۲ نسبت به حاملین Lue۱۶۲ در ژنوتیپ PPARαمتفاوت می باشد. سطوح برخی از اسیدهای چرب در حاملین Thr۵۴ و Val۱۶۲نسبت به حاملین Ala۵۴ و Lue۱۶۲بیشتر و سطوح برخی دیگر از اسیدهای چرب کمتر می باشد. لیکن بالا بودن سطوح SFAو PUFAو ω-۶وω-۳ و اسیدهای چرب تام پلاسما در حاملین Thr۵۴ نسبت به حاملین Ala۵۴ بیشتر و نافذتر می باشد.