ارائه الگویی برای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور: اثر نیازهای بنیادین روانشناختی با نقش میانجی عزت نفس

چکیده مقدمه: سبک زندگی تحصیلی سلامت محور چارچوبی ارزشمند در شناسایی مولفه­های انگیزشی و پیش بینی سلامت تحصیلی فراگیران می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه­ای عزت نفس در رابطه بین نیازهای بنیادین روانشناختی و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور انجام شد. روش­ها: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل­سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را  دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹در بر­می­گیرد که به صورت نمونه­گیری در دسترس تعداد ۷۴۴ نفر از بین آنها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور، پرسشنامه عزت نفس و پرسشنامه نیازهای بنیادین روانشناختی بود. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که سبک ارتقا دهنده تحصیلی سلامت محور با نیازهای بنیادین روانشناختی (۳۵/۰) دارای همبستگی مثبت معنادار و سبک بازدارنده تحصیلی سلامت محور با نیازهای بنیادین روانشناختی (۳۲/۰) و عزت نفس (۲۱/۰) دارای همبستگی منفی معنادار در سطح ۰۱/۰ بود. همچنین عزت نفس در رابطه بین نیازهای بنیادین روانشناختی و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور دارای نقش میانجی بود (۰۵/۰ >P). نتیجه گیری: بر این اساس در زمینه طراحی اقدامات لازم به منظور ارتقای رفتارهای سبک زندگی سلامت محور در دانش آموزان می­توان به تدوین برنامه­هایی در جهت اصلاح عزت نفس و نیازهای بنیادین روانشناختی اقدام نمود. واژگان کلیدی: سبک تحصیلی، دانش آموز، عزت نفس، نیازهای بنیادین روانشناختی