ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی مناطق حاشیه نشین شهر رشت

هدف این پژوهش ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی مناطق حاشیه نشین شهر رشت بود. جامعه آماری در این تحقیق، جمعیتمحله های حاشیه شهر رشت در سال ۱۴۰۱ بوده که جمعیت آن ۸۳ هزار نفر بوده و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای، ۱۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به صورت پیمایش اینترنتی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساختهانجام شد. همچنین نحوه گردآوری اطلاعات هم به صورت کتابخانه ای و هم به صورت میدانی انجام شد. متغیرهای این پژوهشدر هر یک از ابعاد عینی و ذهنی به شاخص های (کالبدی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، محیطی و معنوی- عاطفی) تقسیم و بااستفاده از آزمون t تک نمونه ای در نرم افزار ۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. که کیفیت زندگی در بعد فیزیکی در سطح پایین تر از متوسط قرار دارد و با میانگین ۳۱/۴۴۵ و سطح معناداری ۰/۰۰۰ تایید شد. همچنین کیفیت زندگی در بعد اقتصادی نیز در مناطقهدف در سطح پایینی قرار داشت و با میانگین ۷/۱۸۹ تایید شد. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی در بعد اجتماعی در محلات در سطح پایینی قرار دارد و با میانگین ۳۲/۷۱۱ و سطح معناداری ۰/۰۰۰ تایید شد. در ادامه، کیفیت زندگی دربعد محیطی در محلات در سطح پایین با میانگین ۸/۹۲۵ تایید شد. در نهایت نتایج آزمون نشان داد که کیفیت زندگی در بعد روانی-عاطفی محله در سطح متوسط رضایت قرار دارد و با میانگین ۹/۹۹۶ و سطح معناداری ۰/۰۰۰ تائید شد.