ارائه الگوی بهینه جهت رشد هوشمند شهری با تاکید بر توسعه میان افزا (نمونه موردی: شهر ارومیه)

رشد روزافزون جمعیت و افزای ش شهرنشینی باعث ایجاد پد یده ای به نام پراکنده رویی شهری در عمدهشهرهای جهان گردیده است این امر پیامدهای اقتصادی و زیست محیطی فراوانی را به شهرها تحمیل نمودهاست بنابراین در جهت مقابله با این پدیده سیاست رشد هوشمند شهری بکار گرفته شده .است سنجش پراکندهرویی در شهر ارومیه نشان دهنده رشد پراکنده ی این شهر بالاخص در طی در سالیان اخیر (۱۳۹۰ - ۱۳۹۴)بوده است بنابرا ین با بررسی سیاستهای ذیل نگرش رشد ،هوشمند سیاست توسعه میان افزا به عنوان راهکاریمناسب در جهت مقابله با پراکنده رویی این شهر ارائه گردید سپس به تبیین سطوح مناسب جهت توسعه میا نافزا در این شهر اقدام گردیده و سپس به شناسایی قطعات بهینه جهت توسعه میان افزا پرداخته شد بدین منظوردر این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا با توجه به نتایج سا یر محققین و نظرات کارشناسانه ۹ معیار جهتاین مهم شناسایی شد و با استفاده از منطق فازی و روش مقایسه ی زوجی و براساس نظرات ۱۰ کارشناس دراین زمینه مع یارهای مورد نظر بی مقیاس سازی شده و وزن د هی گردید. سپس وزن های ترتیبی با استفاده ازروش آنتروپی O'Hagan و با استفاده از نرم افزار حل معادلات غیر خطی Lingo محاسبه گردید. در انتها بااستفاده از مدل تلفیقی تحلیل سلسله مراتبی میانگین ترتیبی وزن دار لایه های رستری فاکتورهای تهیه شده درنرم افزارهای (۲۰۱۵) TennSet و ArcGIS تلفیق و نقشه های نهایی تهیه گردید. نتایج نشان می دهند سطحوسیعی از شهر ارومیه مناسب جهت توسعهی میان افزا میباشد و عمده قطعات دارای پتانسیل این نوع توسعه درمنطقه ی ۳ و سپس در منطقه ۱ این شهر قرار گرفته است همچنین منطقه ی ۴ نیز از لحاظ دسترسی بهشاخص های مورد بررسی در سطح مناسبی قرار دارد.