نیازهای آموزشی مربیان کمک های اولیه جمعیت هلال احمر

اهداف: نیازسنجی یکی از بحث انگیزترین مفاهیم حوزه خدمات اجتماعی، تعلیم و تربیت و برنامه ریزی آموزشی است. هدف از انجام این پژوهش، نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی مربیان امداد و کمک های اولیه جمعیت هلال احمر استان آذربایجان غربی از نظر کارشناسان، مسئولان آموزشی و مربیان بود. روش ها: این پژوهش توصیفی- پیمایشی در مربیان امداد و کمک های اولیه و کارشناسان و مسئولان آموزشی جمعیت هلال احمر استان آذربایجان غربی سال ۱۳۹۰ انجام شد . ۱۸۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه شامل ۳۰ گویه درباره نیازهای آموزشی مربیان امداد و کمک های اولیه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های فریدمن و کروسکال- والیس با کمک نرم افزار آماری SPSS ۱۴ استفاده شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین نیازهای اولویت بندی شده از دید مربیان و مسئولان آموزشی مشاهده شد (۰۰۱/۰=p). مهم ترین اولویت آموزشی از دید مربیان "برگزاری دوره های غیرحضوری از طریق ارسال کتب و منابع خودآموز" و از دید مسئولان "آشنایی با روش ها و فنون تدریس و اداره کلاس" بود. در مجموع اختلاف بین دو گروه در اولیوت بندی نیازهای آموزشی زیاد بود. نتیجه گیری: هرچند مربیان و مسئولان آموزشی جمعیت هلال احمر در اولویت بندی نیازها با هم اختلافات جدی دارند، اما در حیطه آموزش، بیشترین نیاز را "برگزاری دوره های بازآموزی و ارایه جدیدترین مطالب مربوط به تدریس امداد در طول سال" و کمترین نیاز را "آشنایی با آسیب های مفصلی و استخوانی" می دانند.