وضعیت آزمون جامع پیش کارورزی دانشجویان پزشکی و عوامل مرتبط با آن

اهداف: امتحان جامع پیش کارورزی، مهم ترین آزمون دانشجویان پزشکی بوده و می تواند توانایی های حرفه ای آنان را ارزشیابی نماید. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت نتایج آزمون جامع پیش کارورزی دانشجویان یکی از دانشگاه های تهران طی سال های ۸۷-۸۳ و تعیین عوامل مرتبط با نتایج آزمون پیش کارورزی انجام شد.   روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در جامعه ۱۴۵ نفری دانشجویان پزشکی یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران که طی سال های ۸۷-۱۳۸۳ در آزمون جامع پیش کارورزی شرکت کرده بودند، انجام شد و همه دانشجویان به روش سرشماری به مطالعه وارد شدند. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز، پرسش نامه و چک لیست اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به عوامل آموزش تهیه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۵ طبقه بندی به کمک آزمون T دانشجو، مجذور کای و آنووا تحلیل شد.   یافته ها: میزان قبولی دانشجویان این دانشگاه در آزمون پیش کارورزی در مقطع زمانی مذکور ۳۲/۷۹% بود. میانگین نمره دانشجویان مورد مطالعه ۵/۱۰۹ و میانگین نمره کشوری ۳/۱۲۱ بود. بین نمره پیش کارورزی و معدل دوره استاجری ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (۰۰۰۱/۰= p ).   نتیجه گیری: در مجموع دوره ۵ساله بررسی شده، میانگین نمره آزمون جامع پیش کارورزی دانشگاه مورد مطالعه روند رو به رشدی داشته، ولی نسبت به سال ۸۵ خود افت نموده است. این دانشگاه با توان بالقوه خوبی که دارد با سیاستگزاری بهتر و اصلاح برنامه درسی می تواند موقعیت مطلوب تری را به دست آورد.