استفاده از تصاویر ماهواره ای و داده های طیفی در برآورد مقدار کربن آلی خاک در جنگل های زاگرس میانی در خوزستان

زمینه و هدف: کربن آلی خاک (SOC) یکی از حیاتی­ترین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک است که از تنزل و انهدام خاک جلوگیری به عمل می­آورد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات مقدار SOC با استفاده از تکنیک سنجش از دور در مقایسه با روش­های نمونه­برداری مزرعه­ای در جنگل­های زاگرس میانی در استان خوزستان ایران در طول ۲ دهه گذشته است. روش بررسی: نمونه­های خاک به منظور اندازه­گیری مقدار SOC در آزمایشگاه به صورت تصادفی و از خاک سطحی (عمق cm ۱۰-۰) جمع­آوری شد. آنالیز داده­های دیجیتالی با استفاده از تصاویر به دست آمده از سنجنده­های OLI ماهواره لندست ۸ و ETM+ ماهواره لندست ۷ در سال ۲۰۱۶ (سال نمونه­ برداری) به منظور تخمین سطوح ماده آلی سطحی خاک انجام یافت. هدف اصلی برقراری ارتباط میان کربن آلی خاک با نسبت­های انعکاسی باندهای ماهواره لندست و شاخص­های گیاهی و رطوبتی مانند NDVI، SAVI، BSCI، NDMI و NSMI بر اساس مقادیر SOC به دست آمده از نمونه­های خاک مناطق جنگلی در کوه­های زاگرس میانی بوده و بدین منظور این داده­ها با روش­های مختلف رگرسیون خطی مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ ها: در بهترین مدل متناسب از روش رگرسیون گام به گام مقدار R۲ برای ماهواره لندست ۸ برابر با ۴۳۵/۰ و برای ماهواره لندست ۷ برابر با ۵۰۱/۰ به دست آمد و بر اساس این نتایج، بررسی تغییرات کربن آلی در سال­های قبل صورت گرفت. بحث و نتیجه ­گیری: نتایج نشان دهنده ارتباط معنی­دار میان مواد آلی خاک و انعکاس­های محدوده طیفی قرمز، مادون قرمز نزدیک و مادون قرمز کوتاه می­باشد.