ارزیابی رابطه مولفه های کالبدی شفابخش محیط های آموزشی و سلامت روان کاربران (نمونه موردی: دانشجویان دانشگاه مازندران)

زمینه و هدف: افراد ساعات زیادی از عمر خود را در محیط های آموزشی می گذرانند، لذا نمی توان از تاثیر مستقیم عوامل محیطی بر سلامت روان و فشار روانی (استرس)، چشم پوشی کرد. باتوجه به تاثیرگذاری محیط آموزشی دانشگاه بر دانشجویان که مدت زیادی از عمر خود را در آن می گذرانند و اغلب محیطی با فشار روانی و تنش زیاد است، هدف پژوهش با تعیین عوامل موثر بر محیط شفابخش در فضای آموزشی دانشگاه از دیدگاه روان شناسی محیط، ارزیابی تاثیر مولفه های کالبدی محیط شفابخش بر سلامت روان دانشجویان است. روش بررسی: روش پژوهش پیمایشی و همبستگی بوده و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه مازندران است. برای سنجش رابطه متغیرهای مستقل و وابسته از آزمون های آماری رگرسیون خطی چندگانه و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. همچنین از آزمون تحلیل عاملی جهت بررسی تاثیر متغیرها و از آزمون آماری کولموگراف - اسمیرنف جهت تشخیص نرمال بودن توزیع داده های پژوهش استفاده شده است. یافته ها: تاثیر متغیرهای مستقل «سازماندهی و عملکرد فضایی» و «خاطره انگیزی»، بر متغیر وابسته رضایتمندی از محیط آموزشی معنادار و در نتیجه تاثیرگذار هستند. بحث و نتیجه گیری: با ارتقای کیفیت «سازماندهی و عملکرد فضایی» و «خاطره انگیزی» با توجه ویژه به «کیفیت مصالح» و «نظافت و پاکیزگی» جهت افزایش رضایتمندی از محیط آموزشی دانشگاه مازندران می توان به سطح بالاتری از حس نشاط و آرامش در بین کاربران و دانشجویان دست یافت. راهکارهای تاثیر شفابخشی در محیط آموزشی شامل: توجه به ابعاد کلاس ها؛ تنوع فضاها؛ ورودی با ایجاد حس دعوت کنندگی و خوشامدگویی؛ فضاهای انعطاف پذیر؛ فضاهای جمعی و عمومی؛ فضاهای دنج؛ فضای سبز و پوشش گیاهی می باشند.