ارزیابی و اعتبارسنجی عوامل زمین شناسی در استفاده از روش شکست هیدرولیکی جهت افزایش بهره برداری از مخازن نفت

عملیات شکست هیدرولیک۱یکی از روشهای کاربردی در بهره برداری از چاه نفت در سالهای اخیر بوده است. پارامترهای متنوعی در موفقیت یا شکست اجرای روش شکست هیدرولیک جهت افزایش بازدهی مخازن نفتی موثر هستند. در این تحقیق، مولفه های زمین شناسی موثر در عملیات شکست هیدرولیکی و تعیین اولویت آنها در موفقیت این روش مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور، پس از احصاء پارامترهای موثر گزارش شده در منابع علمی جهت انتخاب، طراحی و موفقیت روش شکست هیدرولیکی، ضمن تحلیل نتایج از طریق بکارگیری روشهای دلفی و تحلیل سلسله مراتبی۲، میزان تاثیر آنها در موفقیت عملیات تعیین گردید. سپس با بررسی میزان اثر مولفه های زمینشناسی در انجام عملیات شکست هیدرولیکی و حذف مولفه های کم تاثیر، ۱۷ مولفه دارای بیشترین تاثیرمشخص گردیده و ضمن اخذ نظرات خبرگان صنعت نفت و زمین شناسی نفت، اولویت پارامترها در موفقیت عملیات شکست هیدرولیکی از نظر زمین شناسی تعیین شد. بنابر نتایج بدست آمده، رژیم تنشهای منطقه، خواص مکانیکی سنگ و توزیع تنشهای طبیعی به ترتیب با اوزان ۰.۱۱۵، ۰.۰۹۸ و ۰.۰۹۷ بعنوان موثرترین پارامترهای زمین شناسی درمیزان موفقیت کاربرد روش شکست هیدرولیک جهت افزایش بازدهی مخازن نفتی می‎باشند. در این تحقیق با محدودیتهایی از جمله نبود و یا غیرقابل دسترسی بودن اطلاعات چاه ها مواجه بودیم که کار اعتبار سنجی را با سختی روبرو کرد؛ بجت رفع این مشکل، اعتبار سنجی از طریق مطالعه مروری و مقایسه نتایج بدست آمده از این تحقیق با دیگر مطالعات علمی انجام شده، بدست آمده است.