پیشبینی کفایت شیردهی بر اساس استرس درک شده بصورت مستقیم و با میانجیگری سلامت معنوی در مادران دارای کودک ۱ تا ۶ ماهه

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 75

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPCB01_057

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: علی رغم مزایای بی شمار تغذیه با شیر مادر، الگوی تغذیه با شیرمادر در شش ماه اول زندگی مطلوب نیست. از آنجایی کهعواملی نظیر سلامت معنوی و استرس درک شده بر کیفیت و کمیت عملکرد فرد تاثیر داشته باشد و با توجه به اینکه شایع ترینعلت عدم تغذیه انحصاری عدم کفایت شیردهی است، این تحقیق با هدف پیش بینی کفایت شیردهی بر اساس استرس درک شدهبصورت مستقیم و با میانجیگری سلامت معنوی در مادران دارای کودک ۱ تا ۶ ماهه طراحی و انجام شد.مواد و روشها: مطالعه توصیفی – همبستگی حاضر بر روی ۱۸۶ مادر دارای فرزند ۱ تا ۶ ماهه مراجعه کننده به خانه های بهداشتو مراکز بهداشتی شهرستان دورود استان لرستان در سال ۱۴۰۰ که به صورت نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب گردیدند انجامگرفت. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک – باروری، سلامت معنوی، استرس درک شده و کفایت شیردهی توسط مادران دارایشرایط ورود به مطالعه تکمیل شد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد و تحلیل علی برای بررسی اثراسترس درک شده بر کفایت شیردهی مادران با میانجی گری سلامت معنوی انجام شدیافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده از مدل سلامت معنوی ارتباط مستقیم و معنادار (۰۰۶ / ۰ = p) و استرس درک شده ارتباطمعکوس ولی غیر معنادار (۰۶۴ / ۰ = p) با کفایت شیردهی مادران داشته است. و این دو ۹ درصد از واریانس نمره کفایت شیردهیمادران را تبیین میکنند. از طرف دیگر استرس درک شده دارای ارتباط معکوس و معنادار با سلامت معنوی بود (۰۰۱ / ۰ > p). برایاسترس درک شده اثر مستقیم بر کفایت شیردهی مشاهده نشد ولی با میانجیگری سلامت معنوی، ارتباط معکوس با کفایت شیردهیمادران داشت.نتیجه گیری: با توجه به روند رو به رشد تولد نوزادان و ضرورت توجه به شیردهی به عنوان بهترین راه حمایت از نوزادان که جزوآسیب پذیرترین گروه ها هستند، امید است نتایج این مطالعه گامی برای مورد توجه قرار دادن عوامل روانشناختی و معنوی در کنارعوامل جسمانی جهت بهبود هر چه بهتر شیردهی مادران باشد.

نویسندگان

لیلا رسایی

مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

تهمینه دادخواه تهرانی

گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات علوم باروری و سلامت جنسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

زهرا سهرابی

گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات علوم باروری و سلامت جنسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

زینب حیدری

گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات علوم باروری و سلامت جنسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران