بازتاب آموزه های تعلیمی در نسخه خطی «قوانین دستگیری»

توجه به زبان و فرهنگ فارسی در هند منجر به پیدایش جنبش دستورنویسی برای زبان فارسی در این سرزمین شد. «قوانین دستگیری» یکی از این منابع آموزش دستور زبان است که در قرن سیزدهم هجری نگاشته شده است. شواهد دستور ی این کتاب به گونهای انتخاب گردیده که متضمن پیامی اخلاقی و تربیتی باشد و جنبه تعلیمیادبیات فارسی به عنوان مهمترین گونه ادبی در تاریخ ادبیات ایران، در نظر گرفته شود. در این نوشتار سعی شده که با تکیه بر نسخه خطی «قوانین دستگیری» دستور زبان فارسی به عنوان یکی از جلوه گاه های مهم، جهت بیان مواعظ و نصایح اخلاقی، مطرح و جایگاه ادبیات فارسی و به ویژه بعد تعلیمی آن در میان غیرفارسی زبانا ن شبه قاره،تبیین شود. نتیجه این تحقیق که به شیوه توصیفی-تحلیلی، انجام شده، نشان می دهد که نویسنده این کتاب، بامتون نظم و نثر فارسی و قوانین دستور زبان، کام ا لا آشنا بوده و در کنار آموزش دستور زبان، تعالیم اخلاقی و تربیتیارزشمندی را در هر دو بخش مقدمه و متن به صورت آگاهانه و با مهارت تمام، ارائه کرده و نتابج تربیتی آن را در نظرداشته است.