سیر تحول آینه کاری از معماری تا هنرهای تجسمی

هدف از انجام این مقاله بررسی اجمالی درباره هنرهای سنتی و سیر تحول آن از معماری به سوینقش تازه ای است که به این هنرها در جریان های هنر معاصر محول شده و چگونگی رجوع وبازگشت به این هنرهای سنتی به خصوص در آینه کاری توسط هنرمندان نوگرا و پس از آن.این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تاریخی انجام گرفته است ، که با این روش میتوان به عواملموثر در بروز وقایعی که در گذشته رخ داده است پی برد و رویدادهای زمان حال را بهتر شناخت، درواقع با این روش میتوان به گردآوری آثار و ردپای وقایع پرداخت و منابع را جستجو کرد که بهوسیله آنها شواهدی از وقایع گذشته را یافت و با استناد به نوشته های مربوط به فعالیت های گذشتهاز جمله گزارش ها، خاطرات، شرح احوال ، سفرنامه ها و اسناد تاریخی و همچنین اطلاعات شفاهیاز طریق مصاحبه با افراد با سابقه در رابطه با موضوع مورد مطالعه ، مطالب مورد نظر را گردآوری کرد.طبق نتایج این پژوهش تغییر وضع سیاسی و دگرگونی فرهنگی در ایران باعث شد ایران ناگهان درمعرض برخورد عقاید و ایدئولوژی های رنگارنگ قرار گیرد و به بیان تجسمی ناب دست یابد بههمین سبب نیز اسلوب های مختلف در این زمینه را می آزماید و از تجربیاتش از مواد گوناگون درمعماری بهره می گیرد و آن را تبدیل به امری جدید و نو در زمینه تجسمی می کند.