عملکرد اتصال میلگردهای FRP تعبیه شده عمیق با چسب اپوکسی به بتن

با افزایش موجودی زیرساختهای بتنی دارای کمبود مقاومت، تقویت و تعمیر سازه های بتنی به یک موضوع مهم بین المللی تبدیل شده است.این مطالعه رفتار پیوند میله گردهای پلیمری تقویتشده با الیاف شیشه (GFRP) و کربن (FRP (CFRP را که در منشورهای بتنی با استفاده از یک چسب اپوکسی تعبیه شده اند، بررسی میکند. پارامترهای مورد بررسی تجربی عبارت بودند از: طول تعبیه، نوع و قطر میله گرد FRP، مقاومت فشاری بتن و قطر حفره. افزایش طول تعبیه شده ظرفیت خروجی را برای هر دو نوع میله گرد GFRP و CFRP افزایش داد. با این حال، استحکام باند و سفتی اولیه منحنیهای تنش لغزش پیوند با افزایش طول تعبیه شده کاهش یافت. نمونه های با میله گردهای DE, CFRP ظرفیت بیرونکشی بالاتر و عملکرد پیوند بهتری نسبت به نمونه های مربوطه با میله گردهای DE, GFRP داشتند. برای نمونه های دارای میله گردهای DE, CFRP، ظرفیت بیرونکشی با افزایش قطر میله گرد و مقاومت بتن افزایش می یابد اما این دو پارامتر بر رفتار نمونه های با میله گردهای DE GFRP تاثیری نداشتند. افزایش قطر حفره، سفتی اولیه نمونه ها را با میله گردهای DE GFRP کاهش داد، اما بر حالت شکست و بر بارهای شکست تاثیر نگذاشت. برای اولین بار، این مقاله یک مدل ریاضی برای پیش بینی استحکام پیوند میله گردهای DE FRP ارائه می کند. مدل ریاضی در برابر نتایج تجربی تایید شد و نشان داده شد که پیش بینی های دقیقی ایجاد میکند. پیش بینی می شود که هم مدل ریاضی و هم نتایج تجربی به توسعه دستورالعمل های طراحی آینده برای تقویت برشی بتن DE کمک کنند.