تحلیل خطر پذیری لرزه ای و بررسی صحت پهنه بندی خطر لرزه ای آیین نامه ۲۸۰۰ ایران در منطقه شهری ارومیه

امروزه مقاومت و تاب آوری مراکز انسانی بخصوص مراکز شهری در برابر مخاطرات طبیعی از جمله زمین لرزه. یکی از چالش های اساسیمدیریت هدفمند شهری است. از اقدام های موثر در زمینه کنترل. مهار و پیش گیری از خطرات زمین لرزه هاء پهنه بندی مناطق شهریاز نظر آسیب پذیری است .در این راستا هدف این مطالعه نیز پهنه بندی و تعیین پهنه های فعال از نظر زمین لرزه در منطقه شهریارومیه و بررسی صحت پهنه بندی آیین نامه ۲۸۰۰ ایران در این شهر برای طراحی مقاوم تر ساختگاه های پر اهمیتی چون منازل,بیمارستان ها , مدارس , سیلو ها و ... که مستقیما با جان انسان ها در ارتباط هستند میباشد.بررسی تکتونیک لرزه ای( سیستم شبکه گسل ها ) و سوابق زمین لرزه های دستگاهی منطقه حاکی از وجود پهنه های فعال لرزه خیز درسطح منطقه شهری ارومیه است. بررسی تاثیرات زلزله ها نشان می دهد که شرایط زمین شناسی منطقه( ساختگاه و لند فرم ساختمانزمین) تاثیر بسزایی بر حرکت زمین دارند .در این مطالعه ویژگی های زمین شناسیء داده های لرزه ای و داده های گسلی محلی جهتتحلیل شدت زمین لرزش مورد استفاده قرار گرفته اند . مدلهای تجربی زیادی در ارتباط زمین شناسی و میزان شدت زلزله توسط محققینپیشنهاد شده است . لذا در این مطالعه برای برآورد پارامترهای مهم مورد نیاز جنبش نیرومند زمین (شتاب) از داده های لرزه ایدستگاهی ثبت شده و تاربخی و داده های گسلها وداده های زمین شناسی استفاده شده است.نتایج حاصله تغییر پذیری شتاب را ۰.۲۶ (۸) در منطقه شهری ارومیه نشان می دهد که این نشان دهنده لرزه خیزی منطقه و عدمدقت کافی در محاسبه شتاب مبنای طرح در شهرستان ارومیه است.