واکاوی ساختمان های چوبی با رویکرد معماری پایدار

امروزه به نظر می رسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری می تواند به عنوان عاملی موثر جهت رسیدن به اهداف پایداری مطرح شود. طی سالیان متمادی مقالات و پژوهش های فراوانی در زمینه پایداری و معماری پایدار انجام شده است. مفهوم پایداری در عصر حاضر آنچنان اهمیت پیدا کرده که هر بحثی که مرتبط با معماری و محیط زیست است را نمی توان بدون توجه به معماری و توسعه پایدار بررسی کرد. مسئولیت معمار به عنوان سوژه یا بازیگر در تحقق یک اثر. باید شرایط و موقعیت های محیط فیزیکی و اجتماعی را با در نظر گرفتن جنبه های صرفه جویی، نگهداری و استفاده بهینه از منابع در نظر گرفت. برای تحقق طراحی ساختمان نیاز به انتخاب منابع مادی است که از نظر زیست محیطی مسئول هستند، زیرا این امر به کار معماری هویت می بخشد. نقش معماران در معماری ساختمان همواره تحت تاثیر محیط اطراف در عصر خود است. تاریخچه توسعه معماری ساختمان های چوبی از شرایط محیطی آن جدایی ناپذیر است. کاهش منابع طبیعی مانند ماسه، شن و مواد برای ساخت سیمان یا شن و ماسه آهن و ممنوعیت استخراج معادن که به محیط زیست آسیب می زند، استفاده از چوب را به عنوان یک ماده پایدار تشویق میکند. در ابتدا تاریخچه وجود ساختمان های چوبی تنها به جنبه های عملکرد یک ساختمان بستگی دارد. در حال حاضر با نوآوری توسعه فن آوری، پایداری معماری ساختمان های چوبی دارای سه عنصر است: عملکرد، استحکام و زیبایی شناسی. در تعریف مدرن، معماری باید شامل ملاحظات عملکردی، زیبایی شناختی و روانی باشد. در این میان، توسعه محصولات مختلف نوآورانه، به عنوان مثال چوب مهندسی شده، تلاشی است تا از طول عمر محصولات چوبی بیشتراستفاده شود.