راهکارهای پیشنهادی در طراحی مراکز درمانی نابینایان با رویکرد هوشمندسازی فضاها

در برخورد انسان و محیط برای یک انسان آن چیزی که به عنوان اطلاعات وجود دارد، اولین جواب وجود محیط پیرامونانسان است. در واقع محرکه های موجود در اطراف به نوعی اطلاعاتی هستند که انسان از محیط می گیرد. درک فضا درهرکس بسته به نحوه برخورد او با فضا و میزان استفاده ابزاری از حواس برای درک آن است. تفاوت اصلی بینا و نابینا دردرک فضا از تفاوت بهره برداری از ابزرهای حسی نشات می گیرد و چون نابینا اجبارا بدون دیدن زندگی می کند، با بهکارگیری سایر حواس ندیدنش را جبران می نماید. عوامل محیطی تاثیر گذار بر عملکرد نابینایان عبارتند از: محصولات وفناوری کمکی مخصوص نابینایان و کمبودهای موجود در آن، محیط فیزیکی و... می باشد. امروزه به دلایل بسیاری مانندفقر غذایی و بهداشتی و در دسترس نبودن امکانات اولیه زندگی، افراد زیادی بینایی خود را از دست می دهند. اگر برایپیشگیری از بیماری های چشمی برنامه ریزی نشود، در سال های آینده ارقام موجود مرتبط با این بیماری تا دو برابرافزایش می یابد. هدف این پژوهش نیز ایجاد مجموعه ای درمانی، متناسب با نیاز و رفتار افراد نابینا و کم بینا و استفادهاز فناوری های هوشمند در ساختمان و ابزارها برای نابینایان می باشد. این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر منابع کتابخانه ای و نیز روش میدانی استفاده شده است. در انتها آنچه از این پژوهش منتج گردیده است، بررسی وارایهی راهکارهایی برای طراحی مجموعه درمانی افراد نابینا و کم بینا با تاکید بر فضاهای هوشمند بوده تا با توجه به اینگروه از شهروندان بتوان به ایجاد فضایی کاربرپسند پرداخته و در عین حال به درمان آن ها رسیدگی شود.