تبیین میزان اثربخشی وجود خانه ی هنردر افزایش انگیزه بروز خلاقیت هنری (نمونه موردی:خانه هنرهای سنتی میبد)

مباحث زیادی درباره نیاز به پدیدهای نوظهور همچون خانه هنر در ادبیات معماری جهانی مطرح شده است. پس از انقلابصنعتی و به ویژه در قرن بیستم استفاده دولتها بر این باور استقرار بود که کسب و توسعه رفاه اجتماعی ارتباط تنگاتنگیبا گسترش مرزهای دانایی و بهره گیری از آنها در بخش های مختلف زندگی و ارتقاء سطح معرفت عمومی دارد. جایگاه خانههنر در هر کشوری از ویژگی های خاصی برخوردار است و دولت نیز با ارج نهادن به مقام هنرمندان در جهت تقویت ادبو هنر و گسترش آن تلاش میکند. در ایران نیز بررسی های عمومی و پراکندهای به عمل آمده و حتی دست به انجامپروژه های تمام و ناتمامی زده است.اهمیت این موضوع (احیای هنرهای سنتی) سبب شده تا خانه هنر به عنوان هدف اصلی این مقاله مطرح باشد و خانه هنررا خانه ای برای گرد هم آمدن هنر، هنرمند و هنرجویان شهر دیدم، این مکان با جذب کردن و کشاندن مردم شهر باعثایجاد زمینه های تحقیقاتی در مبانی نظری هنر ایرانی و به ویژه هنر بومی منطقه و گرد هم آمدن سرمایه های انسانی دراین زمینه و مهیا ساختن امکان چهره به چهره هنرمندان و محققان و هنرجو و مردم با یکدیگر است که خود باعث تقویتروح پژوهش در زمینه هنر و ایجاد انگیزه لازم برای یروز خلاقیت ها و نمونه سازی اثار هنری میشود. به این منظور مطالعاتیدر حوزه های مختلف هنری انجام گرفت، تاریخ هنر در زمان های مختلف بررسی شد، تعریف هنر از بیان افراد متفاوت بیرونآورده شد با استفاده از روش تاریخی _کتابخانه ای و میدانی _توصیفی و تجربی حقیقی مباحث مربوطه تالیف شدند. ازفرایند رفت و برگشت کل به جز در این پژوهش استفاده شده و بررسی ومطالعه، موجب به شناسایی و معرفی هنرهایسنتی میبد شده است.