گیاه در معماری : معرفی و بکارگیری گیاه پالایی و زیست پالایی در راستای دستیابی به اهداف منظر سبز پایدار

زمینه و هد ف : بازآفرینی مناظر شهری در مقیاس کلان با رو یکرد زیست پالایی تاکنون در حد پژوهش هایتئوریک بوده و در عمل تنها در سطح مناطق صنعتی بسیار آلوده و مناطق پسماند بصورت کاملا محدود اجراشده است. این مقاله قصد دارد به بررسی چگونگی کاربرد فرآیند گیاه پالایی بعنوان یکی از مولفه هایطراحی منظر شهری بپردازد و از طرفی نقش منظر پالاین ه بعنوان یکی از مهمترین عناصر زیرساخت شهریامروز در راستای توسعه پا یدار را بررسی کند. منظرنوین ا ز طراحان انتظار دارد تا فضای سبز شهری علاوهبرمعیارهای زیبایی ،در هماهنگی کامل با اقلیم، فرهنگ و ارزش های جامعه باشد و مکان خلق شده بتواندبعنوان یک کالبد پویا با داشتن معیارها ی زیست محیطی و اکلوژی iعلاوه بر ارتقای تعاملات اجتماعی وماندگاری کاربر در محیطی فرح بخش و سلامت افزا ، نه تنها کمترین آسیب را به طبیعت پیرامون وارد کندبلکه در احیای طبیعت تخریب شده و انرژی های پاک همگام با توسعه پایدار موثر باشدروش تحقیق : این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده پژوهشی توصیفی و از نوع پس رویدادی(post facto-Ex) می باشد . که پس از جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و اعتبارسنجی آنها مبانی زیست پالایی و گیاهپالایی بررسی شد سپس با تحلیل علی مقایسه ای کاربرد عنصر گیاه در معماری و کاربرد و ارزش گیاه پالایی در تلفیق بامعماری منظر بررسی شده است و درنهایت نتایج حاصله بیان شدند.یافته ها و نتیجه گیری : نتایج نشان داد تلفیق مفاهیم زیست محیطی با معماری منظر پایدار راهکاری مقرون به صرفهبرای هنر طراحی منظر با ارزش زیست محیطی بالا میباشد و اقدامی سازنده و قابل اجرا در جهت رسیدن به زیرساختیپالاینده و درعین حال مطابق با اصول زیبایی شناسی هنر معماری خواهد بود.