راهبردهای طراحی مجموعه اقامتی همساز با اقلیم، ویژه سالمندان با رویکرد افزایش امید به زندگی

خانه های سالمندانی که در سطح کشور وجود دارد اکثرا تنها محل نگهداری انان بوده و فضاهایی جهت پو یای ایشان واستفاده از تجارب انان و تعاملشان با نسل جوان ندارد بالنتیجه انتقال سینه به سینه فرهنگ از نسل گذشته به نسلجدید متوقف شده و احساس کارامد بودن و امید به زندگی را در سالمندان از بین میرود و ایشان را تبدیل به انسان ها یتاریخ مصرف گذشته و در انتظار مرگ میکند. اصلی ترین وظیفه معماران، طراحی محیط هایی است که به نیازها ومطالبات کاربران خود پاسخ دهد . بدین ترتیب به فراخور جنسیت کاربر، سن کاربر، رفتاره ای کاربر در فضا، انتظاراتکاربر از فضا، نیازه ای فیزیولوژیکی و راون شناسی کاربر، هر فضایی ویژگی های خاص خود را خواهد داشت. و اینگونهاست که طراحی یک مهد کودک، یک خانه بر ای معلول، یک فضای اداری و ... از هم متفاوت خواهد بود. طراحی بر ا یسالمندان ن یز از این قانون مستثن ی نیست. هدف از این پژوهش فهم نیازها و مطالبات سالمندان در فضای زیستآنهاست. و این مهم به روش تحلیلی- توصیفی و به طور اخص با برر سی نظریه های اجتماعی سالمندان صورت گرفتهاست. حاصل کار دستورالعمل های راهبردی محتوایی برای طراحی فض ای زیست سالمندان بر اساس معما ری همساز بااقلیم با رویکرد افزایش ام ید به زندگی بر مبنای نظریه ه ای سالمند ی می باشد که استفاده از آنها در طراحی سرایسالمندان، خانه های سالمندان و دهکده های سالمندی می تواند ارتقا دهنده سطح کیفیت زندگی سالمندان مقیم باشد.