کاربرد بام سبز در معماری معاصر ایران و جهان

معماری سبزیا یا معماری پایدار یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی ازطراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. این معماری که برگرفته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری وهماهنگی با محیط زیست، یکی از نیازهای مهم بشر در جهان کنونی است. هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بهبود یافتن آب وهوا، جلوگیری از اتلاف انرژی مصرف شده جهت سرمایش و گرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیستاست. قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز طراحی شود مانند هر چیز دیگر به یک طراح ماهر احتیاج دارد. این موضوع یعنیایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی وآن محیطی که در آن زندگی میکند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد وباعث رضایت مندی و سودمندی کاربران خواهد شد. این موضوع نیازمند کاربرد با دقت استراژیهای تصدیق شده در معماریاست،کیفیت محیط زیست در مناطق شهری روز به روز ضعیف تر شده و فضاهای سبز رو به کاهش است. با پیشرفت علم وفناوری، برای رفع این مشکل، ایجاد بام سبز یا همان روف گاردن ها که به فضاهای سبز ساختمانی معروف هستند،رواج یافت کهروی پشت بام ها و تراس ها ایجاد می گردد. وجود این باغ بام ها سبب میشود که از شلوغی های روزمره و دغدغه هایزندگی، به مکانی آرامش بخش پناه برد که در فصل های مختلف سال به راحتی قابل دسترس و استفاده می باشند.