بررسی تاثیر عوامل محرک شنیداری، بو یایی، لامسه و فیزیکی بدن بر مسیریابی نابینایان در خیابان شهری (نمونه موردی: خیابان کوهسنگی مشهد)

مسیریابی در فضاهای شهری به شدت درگیر و وابسته به بینایی میباشد و لذا نابینایان به دلیل محرومیت از این قوهدچار ضعف ادراکی و یا سردرگمی در فضا م یشوند. همچنین آنان برای رفع این معضلات ناچار به تکیه بر سایر حواسخود می باشند تا از این طریق بتوانند با محیط اطرافشان ارتباط بهتری برقرار نمایند. هدف از این مقاله بررسی تاثیرعوامل محرک شنیدا ری، بویایی، لامسه و فیزیکی بدن بر مسیریابی نابینایان در خیابان کوهسنگی مشهد می باشد. دلیلانتخاب این خیابان نیز، حضور مدرسه نابینایان می باشد که سبب تردد تعداد زیادی از آنان در این فضا شده است. بدینمنظور رو ش شناسی مقاله مبتنی بر روش پرسش نامه (سوالات بسته و در مقیاس لیکرت) با حجم نمونه ۱۳۸ نف رمیباشد. اعتبارسنجی تحقیق از طریق آزمون آلفای کرونباخ و تحلیل اطلاعات نیز از روش آزمون تحلیل عاملی تائیدی وآزمون اولویت بندی فریدمن انجام گرفته است. نتیجه نیز حاکی بر آن است که عوامل محرک شنیداری بیشترین تاثیر رابر مسیریابی نابینایان در این خیابان گذاشته و همچنین آنها بر این باورند که وجود اصوات برای شناسایی اماکن عمومیضروریست و می تواند به درک بهت رشان از محیط کمک نمایند و همچنین استفاده از نرم افزارهای راهنمای مسیر صوتینیز میتواند سبب مسیریابی بهتر آنان شود.