مکان یابی ایستگاه های گردشگری در بافت تاریخی شهر و راهکارهای ارتقاء عملکرد یک ایستگاه (نمونه موردی بافت تاریخی شهر شیراز)

یکی از ظرفیت های توسعه گردشگری، بهبود زیرساخت ها از جمله ایستگاه های اطلاع رسانی گردشگری است؛ چرا که توسعه گردشگریدر قرن حاضر، با پیشرفت فن آوری های نوین و افزایش نیازهای گردشگران موجب شده تا در بخش های مختلف تجارت گردشگریروش های متفاوتی برای رفع نیازهای گردشگران ایجادگردد . در این راستا هدف کلی این تحقیق تعیین مکان هایی جهت استقرار سامانهاطلاع رسانی با عنوان ایستگاه های گردشگری در منطقه ۸ شهر شیراز (بافت تاریخی) می باشد. روش تحقیق با توجه به ماهیت آنتوصیفی علی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان و نخبگان شهرسازی آشنا به گردشگری شهری می -باشند. عوامل موثر بر مکان یابی ایستگاه گردشگری ۹ عامل تشخیص داده شد که عبارتند از: دسترسی به خطوط مخابرات، مجاورت باآژانس ها و مراکز خدمات گردشگری، نزدیکی به مراکز تجاری و بازار، استقرار در مکان های پرتردد گردشگری، استقرار ایستگاه در مکان بانور کافی، فاصله از عوامل تخریبی و مخاطرات، فاصله از مکان های پرترافیک، نزدیکی به پایان های مسافربری و فرودگاه و همچنینورودی شهر و مناطق تاریخی فرهنگی . همچنین تحلیل داده های پرسشنامه در محیط spss با استفاده از روش تحلیل عاملی مبنای ۷راهبرد ، جهت بهبود عملکرد ایستگاه گردشگری قرار گرفت که شامل : بهبود دسترسی گردشگران به ایستگاه های اطلاع رسانی ، ایجادجذابیت های بصری در احداث ایستگاه های اطلاع رسانی ، بازنگری در مکان یابی ایستگاه های اطلاع رسانی ، ایجاد ارتباط هوشمند باکاربران،جذابیت در ارائه اطلاعات به کاربران، یکپارچه نمودن سامانه های گردشگری، طراحی منحصربفرد احداث ایستگاه های اطلاع رسانیاست. در نهایت با استفاده از نرم افزار Gis و تلفیق نقشه ها با یکدیگر نقشه نهایی تولید می شود که مکان بهینه جهت استقرار ایستگاهگردشگری را نمایش می دهد.