بررسی شاخص های شهری در مدیریت شهرها با تکیه بر فضاهای شهری و عناصر معماری و مولفه های زیبایی

افزایش احساس شهروندی در عصر حاضر با وجود مدیریت شهری، حاکی از تاثیر جهانی شدن بر شهرها می باشد .در طرح های آماده سازی زمین به عنوان مهم ترین الگوی توسعه شهری دهه های اخیر باوجود تا کید بر برنامه ریزی کاربری زمین، جمعیت و حمل ونقل، توجه کمتری به کیفیت های محیطی شده است. همین امر سبب گردیده تا این بافت های شهری شرایط بسیار سطح پایینی از جنبه های کیفی محیط و سیما و منظر شهری دارا باشند و در نتیجه نتوانند برای سا کنان خود، محیطی جذاب و آرام ایجاد کنند. توسعه معاصر شهری در ایران بالغ بر چهار دهه است که روندی برنامه ریزی محور و با تا کید بر برنامه ریزی کاربری زمین، جمعیت و حمل ونقل صورت می پذیرد. در شهرسازی امروز کشور، شکل شهر با مسائل مهمی مواجه است که در این بین عدم توجه به جنبه های کیفی شهر، عدم توجه به ویژگی های شهرسازی سنتی و عدم وجود رویکرد مناسب به گسترش های سریع شهری قابل توجه است. بنابراین می توان گفت اگر فضای شهری ایرانی واجد هویت بوده است و این هویت در فرهنگ، محیط، کالبد و معنا خود را می نمایاند، در فضای شهری امروز چنین نیست.حال آن که برآیند این مداخلات که کیفیت محیط شهری را تشکیل میدهد و ادرا ک مردمی را هدف قرار میدهد، آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. در فرآیند این گونه از توسعه ها به ویژه در طرح های آماده سازی در کشور ما، هیچ گاه ابعاد کیفی محیط های شهری مورد توجه قرار نگرفته و برنامه ریزی با تا کید بر عوامل کمی و بدون عنایت به ملاحظات و تاثیرات ادرا کی تصمیمات خود بر کیفیت فضای شهری نتوانسته هدایت و کنترل فضا را در راستای اهداف مطلوب آنها مدیریت کند.