تاثیر مربی گری مدیریتی بر قصدترک شغل پرستاران شاغل در بخش های بیماران کرونایی: نقش میانجی اشتیاق شغلی و خودکارآمدی (مورد مطالعه: پرستاران یک بیمارستان نظامی)
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 23، شماره: 6
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-23-6_005
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: قصد ترک شغل مقدمه ترک شغل است و اقدام به ترک سازمان هزینه های مختلفی برای سازمان دارد. از این رو پرداختن به عواملی که منجربه کاهش این پدیده در شرایط شیوع بیماری کرونا در بیمارستان ها می شود، ضروری است. این پژوهش به بررسی تاثیر مربیگری مدیریتی بر قصد ترک شغل با نقش میانجی اشتیاق شغلی و خودکارآمدی در میان پرستاران شاغل در بخش های بیماران کرونایی پرداخته است. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل پرستاران یک بیمارستان نظامی در شهر تهران می باشد. از بین جامعه آماری ۱۳۰ نفر بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و داده ها از پرسشنامه استاندارد مبتنی بر طیف لیکرت گردآوری شدند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ در محدوده (۰/۸۱ تا ۰/۹۳) به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار Smart-PLS نسخه ۲ استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مربیگری مدیریتی به طور منفی و معناداری قصد ترک شغل پرستاران را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین نقش میانجی اشتیاق شغلی و خودکارآمدی در تاثیر مربیگری مدیریتی بر قصد ترک شغل مورد تایید قرار گرفت، به عبارت دیگر مربیگری مدیریتی به طور غیرمستقیم، از طریق خودکارآمدی و اشتیاق شغلی نیز قصد ترک شغل پرستاران را کاهش میدهد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد، مدیرانی که در نقش مربی در سازمان ظاهر می شوند قصد ترک شغل پرستاران را کاهش می دهند و همچنین اشتیاق شغلی و خودکارآمدی پرستاران را افزایش می دهند. مجموع این عوامل هزینه های مربوط به ترک شغل پرستاران را کاهش می دهد؛ بنابراین بهتر است سازمان ها همواره مدیران خود را به بروز رفتارهای مربیگری در سازمان ترغیب کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباسعلی رستگار
گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سجاد علیکرمی
گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
اقبال جباری
گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :