استفاده از داده های میانبارهای سیال در تعیین شرایط نهشت کانیهای فلوریت و باریت در کانسار باریت کمشچه

کانه زایی در این کانسار – که عمدتا در سنگهای دولومیتی تریاس به اشکال لایه ای (عدسی مانند) و رگه ای رخ داده است – شامل باریت، فلوریت، گالن، مالاکیت، آزوریت و مقادیر بسیار جزئی پیریت و کالکوپیریت می باشد. انجام مطالعات میکروترمومتریک بر روی مقاطع دوبر صیقل تهیه شده از کانیهای فلوریت و باریت نمایانگر این است که دمای ذوب آخرین بلور یخ در طی مرحله سرمایش و دمای همگن شده در طی گرمایش میانبارهای سیال در کانی فلوریت بین 24- تا صفر و 88/77 تا 244 درجه سانتی گراد و در کانی باریت بین 17/5- تا 6/3- و 119/5 تا 323 درجه سانتی گراد متغیر است. مطالعات میکروترمومتریک حاکی از این است که سیالات مسئول ته نشست فلوریت و باریت به ترتیب دارای شوری میانگین 12 درصد وزنی معادل NaCl و 15 درصد وزنی معادل NaCl می باشد. نتایج حاصل از آنالیز خردایش – آبشویی نی حاکی از این امر است که باریت از سیالی نهشته شده که احتمالا دارای شوری بالاتری نسبت به سیال مسئولیت نهشت فلوریت بوده است. یکنواختی درجه پر شدگی در میانبارهای سیال اولیه در بالاتری نسبت به سیار مسئولیت نهشت فلوریت بوده است. یکنواختی درجه پر شدگی در میانبارهای سیال اولیه در کانی فلوریت نشانگر عدم جوش این سیال است در حالی که شواهد جوشش در میانبارهای سیال کانی باریت مشهود است. شواهد موجود نمایانگر آن است که در کانی فلوریت کانسار باریت کشمچه اختلاط دو سیستم سیال NaCl-H2O-CaCl2??MgCl2 و سیستم سیال H2O-CO2-Salt رخ داده است. مطالعات گرمایش نشان می دهد که میانگین حداقل دمای بدام افتادن میانبارهای سیال مسئول نهشت دو کانی فلوریت و باریت به ترتیب 150 درجه سانتی گراد و 250 درجه سانتی گراد می باشد. دمای همگن شدن میانبارهای سیال ثانویه فلوریت بین 170 تا 300 درجه سانتی گراد متغیر است. مشابهت دمای همگن شدن میانبارهای اولیه کانی باریت با دمای همگن شدن میانبارهای سیال ثانویه فلوریت، و شرایط مشابه جوشش در میان برنامه های اولیه باریت و ثانویه فلوریت و نیز شواهد پتروگرافی دال بر نهشت باریت پس از فلوریت می باشد، در نتیجه می توان گفت که دو سیستم گانه زایی مستقل مسئول نهشت باریت وفلوریت بوده اند. نهشت کانی فلوریت احتمالا در اثر تغییرات اسیدیته سیال، ناشی از اختلاط با سیستم های سطحی حامل فازهای کربن دار صورت گرفته است. حضور میانبارهای جامد و نیز سیال مشکوک به مواد هیدروکربنی در فلوریت نشان می دهد که احتملا بخشی از سیال مسئول نهشت این کالنی از آب سازندی تشکیل شده است. دمای بالای همگن شدن میانبارهای سیال در کانی باریت نشان می دهد که فعالیت های آذرین حداقل بعنوان یک منبع حرارتی برای سیال گرمایی کانه زای باریت عمل نموده اند. نزدیکی کانسار به پدیده های اذرین منطقه می تواند این رابطه را توجیه نماید. نهشت کانی باریت نیز احتمالا در اثر تغییرات اسیدیته حاصل از اکسیداسیون سولفور و انحلال سنگ میزبان بوده است.