اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر اینترنت در کاهش وزن و افزایش خودکارآمدی سبک زندگی از طریق گروه مجازی: در طی اپیدمی کووید-۱۹
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 23، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 125
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-23-3_003
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: انتشار کووید-۱۹ در سراسر جهان و قوانین منع رفت و آمد ممکن است منجربه افزایش وزن و چاقی در افراد شده است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر اینترنت از طریق گروه مجازی در کاهش وزن و افزایش خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن است. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با پیش و پس آزمون با گروه کنترل معادل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی بیش از ۲۵ در شهر نیشابور در سال ۹۹-۱۳۹۸ بود. نمونه پژوهش شامل ۹۰ نفر از افراد واجد شرایط بود که به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش، کنترل لیست انتظار و درمان معمول چاقی قرار گرفتند. مداخله درمانی گروه آزمایش به صورت جلسات درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر اینترنت در گروه مجازی در طی ۴۲ جلسه برگزار شد. برای سنجش خودکارآمدی سبک زندگی از پرسش نامه خودکارآمدی سبک زندگی مرتبط با وزن (WEL) که در سال ۱۹۹۱ تهیه شده و برای سنجش وزن از شاخص توده بدنی (BMI) استفاده شد. نتایج فرایند اقدامات در ابتدا و پس از درمان به دست آمد. یافته ها: تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ در سطح معناداری ۰/۰۵ درصد انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر معنادار ICBT از طریق گروه مجازی واتس اپ بر کاهش شاخص توده بدنی (F (۷۲,۲)= ۱۵/۵۴, P < ۰/۰۰۰۵ ,Partialη۲= ۰/۳۰) و افزایش خودکارآمدی سبک زندگی P <۰/۰۴ ,Partialη۲ =۰.۰۸)؛ (۷۲,۲) =۳.۳۱ (F در زنان با اضافه وزن بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، درمان شناختی رفتاری مبتنی بر اینترنت از طریق گروه مجازی حتی با وجود انتشار بیماری همه گیری مانند کووید-۱۹ که حضور منظم افراد به صورت حضوری امکان پذیر نیست بسیار نویدبخش بوده و می تواند موجب کاهش BMI و افزایش خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در زنان شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نجمه عابدی شرق
گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
عباس رمضانی فرانی
گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
بنفشه غرایی
گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
ساره قربانی
گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
حجت اله فراهانی
گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :