استفاده از روش های فعال تدریس در آموزش های مجازی

با شیوع جهانی ویروس کرونا، کلاس­های حضوری در اکثر نقاط جهان تعطیل شد و جای خود را به آموزش­های مجازی داد. در حالی­که آموزش از راه دور برای همه مدرسان یک چالش بود، عدم بازدهی کلاس­ها و عدم مشارکت فراگیران به یک چالش بزرگ­تر تبدیل شده بود. بنابراین از همان ابتدا، نیاز به یافتن روش­های نوآورانه در تدریس و ارزشیابی دانشجویان و دانش­آموزان کاملا حس می­شد. رویکردهای تدریس مورد استفاده برای  در آموزش های مجازی عمدتا بر پایه روش های غیر فعال بوده است که تعامل بین مدرس و فراگیر را محدود می­کرد. مشکلات زیر­ساختی اینترنت و بسترهای آنلاین هم این مشکل را بیش از پیش تشدید می­کرد. اگرچه خطرات کووید کاهش یافته است، اما شیوع سایر بیماری­های همه­گیر جدید در آینده امکان­پذیر است، که این موضوع توجه بیشتر به دوره­های آنلاین و ارتقای آن­ها و برطرف کردن نقایص این دوره­ها را طلب می­کند. در این مطالعه به بررسی میزان کارآمدی یک روش فعال تدریس در آموزش مجازی می­پردازیم. نتایج نشان داد با وجود محدودیت­ها، استفاده از روش فعال یادگیری به مشارکت بیشتر فراگیران و بازدهی بیشتر آموزشی نسبت به روش سخنرانی منجر شد.